Art. 773. Nośnik informacji jako dokument
Kodeks cywilny
Dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.
- Nośnik informacji jako dokument (art. 77[3] k.c.)
- Dowód z dokumentu zawierającego tekst, umożliwiający ustalenie wystawców (art. 243[1] k.p.c.)
- Kserokopia dokumentu jako dowód; kopia niepoświadczona podpisem strony lub jej pełnomocnika
- Dowód z fotokopii, fotografii, planów, rysunków (art. 308 k.p.c.)
- Dowód z wydruku komputerowego, korespondencji email, skan dokumentu, zrzut ekranu
- SP (AI): Dokument elektroniczny jako środek dowodowy – zakres zastosowania art. 77[3] k.c. w praktyce sądowej
- SP (AI): Forma dokumentowa a forma pisemna – relacje i skutki prawne
- SP (AI): Urządzenie jako dokument – granice pojęcia nośnika informacji
- SP (AI): Dowód z dokumentu utrwalonego cyfrowo – wymogi formalne i autentyczność
- SP (AI): Dokumenty utrwalone głosowo i wizualnie – ich status w świetle art. 77[3] k.c.
- SP (AI): Art. 77[3] k.c. w kontekście nowych technologii – AI, blockchain, chmura
- SP (AI): Skan dokumentu papierowego jako środek dowodowy
- SP (AI): Wydruk wiadomości e-mail jako środek dowodowy
- SP (AI): Nagrania audio i wideo jako środek dowodowy w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Treści generowane przez sztuczną inteligencję jako dowód w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowód z technologii blockchain w postępowaniu cywilnym – autentyczność, funkcja, ograniczenia
- SP (AI): Dowód z chmury (cloud computing) w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Logi systemowe jako środek dowodowy w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Zrzuty ekranu i nagrania z pulpitu jako dowód w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowód z komunikatorów internetowych (Messenger, WhatsApp, Signal) w postępowaniu cywilnym – dopuszcz
- SP (AI): Dowód z platform e-commerce w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowody z systemów bankowości elektronicznej w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowody z aplikacji mobilnych i kont użytkownika w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowody z usług chmurowych (Google Drive, Dropbox, OneDrive) w postępowaniu cywilnym
- SP (AI): Dowody z usług lokalizacji i śledzenia w postępowaniu cywilnym – dane GPS, lokalizacja telefonu, inf
- SP (AI): Dowody z usług lokalizacji i śledzenia w postępowaniu cywilnym – dane GPS, lokalizacja telefonu, inf
Komentarz redakcyjny
opracowano przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI)
1. Część ogólna
Art. 77[3] k.c. zawiera definicję legalną dokumentu na potrzeby przepisów Kodeksu cywilnego, w tym w szczególności regulacji formy dokumentowej (art. 77[2] k.c.). Ustawodawca zerwał w ten sposób z tradycyjnym rozumieniem dokumentu jako nośnika tekstu pisanego i wprowadził funkcjonalne ujęcie pojęcia dokumentu, akcentujące zdolność do zapoznania się z treścią informacji utrwalonej w jakiejkolwiek formie.
Definicja ta jest wyrazem adaptacji prawa cywilnego do realiów cyfrowego obrotu prawnego i służy uniezależnieniu skuteczności czynności prawnych od formy fizycznej lub elektronicznej dokumentu, pod warunkiem że możliwe jest poznanie (odczytanie, odtworzenie, zinterpretowanie) treści złożonego oświadczenia.
2. Kontekst systemowy
Pojęcie dokumentu z art. 77[3] k.c. stanowi punkt odniesienia dla formy dokumentowej (art. 77[2] k.c.), ale także dla innych przepisów odnoszących się do czynności prawnych wymagających dokumentowania (np. art. 720 § 2 k.c., art. 77 § 2 k.c.). Ma również znaczenie interpretacyjne w odniesieniu do art. 245 k.p.c. (dokument prywatny) oraz art. 308 k.p.c. (dowód z dokumentów niepodpisanych).
Z definicją tą koresponduje również art. 77[3] k.c., który ugruntowuje funkcjonalne podejście do dokumentu: dokument to nie forma, lecz nośnik zawierający informacje możliwe do odczytania.
W praktyce, art. 77[3] k.c. należy rozumieć jako normę o charakterze ogólnym, działającą na potrzeby wielu instytucji prawa cywilnego (np. zawieranie umów, potwierdzenia oświadczeń, rozwiązania umów, doręczenia elektroniczne itp.).
3. Zakres zastosowania przepisu
Art. 77[3] k.c. ma zastosowanie do wszelkich przypadków, w których ustawa (lub umowa stron) wymaga posłużenia się dokumentem, w szczególności przy:
-
zachowaniu formy dokumentowej (art. 77[2] k.c.),
-
dowodzeniu faktów prawnych za pomocą dokumentów (art. 245, 308 k.p.c.),
-
spełnianiu obowiązków informacyjnych (np. w relacjach konsumenckich lub korporacyjnych),
-
zawieraniu i rozwiązywaniu umów drogą elektroniczną.
Pojęcie dokumentu obejmuje nośniki elektroniczne (plik PDF, e-mail, SMS, nagranie wideo, komunikator internetowy), jak i analogowe (papier, kaseta, płyta CD). Nie jest istotna technologia zapisu, lecz możliwość poznania treści.