Art. 773. Nośnik informacji jako dokument

Kodeks cywilny

Dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Zrzuty ekranu i nagrania z pulpitu jako dowód w postępowaniu cywilnym

– dopuszczalność, walor dowodowy, weryfikacja

Wprowadzenie

Zrzuty ekranu (screenshots) i nagrania z pulpitu (screen recordings) są coraz częściej składane jako dowód w sprawach cywilnych – zwłaszcza w sprawach informatycznych, gospodarczych oraz w sporach związanych z komunikacją elektroniczną. Materiały te mogą dokumentować wygląd aplikacji, treść wiadomości, działania użytkownika lub przebieg procesu online. Celem niniejszego artykułu jest:

  • ocena dopuszczalności tych środków jako dowodu,

  • omówienie ich statusu prawnego,

  • wskazanie kryteriów oceny autentyczności i przydatności procesowej.

1. Czym są zrzuty i nagrania ekranu?

  • Zrzut ekranu: statyczny obraz przedstawiający aktualny wygląd ekranu użytkownika.

  • Nagranie pulpitu: dynamiczny zapis wideo przedstawiający działania wykonywane na ekranie komputera.

Typowe przykłady:

  • kopie wiadomości e-mail lub czatu (np. Messenger, WhatsApp),

  • potwierdzenia płatności w aplikacjach,

  • treści zamieszczane w mediach społecznościowych,

  • przebieg korzystania z aplikacji lub oprogramowania.

2. Podstawy prawne – art. 308 k.p.c. i art. 309 k.p.c.

a) Art. 308 k.p.c. – dokument elektroniczny

Zrzut ekranu lub nagranie pulpitu w postaci pliku cyfrowego jest dokumentem elektronicznym w rozumieniu art. 308 § 1 k.p.c. Mogą być one składane:

  • w postaci pliku (np. PDF, JPG, MP4),

  • jako wydruki (w przypadku zrzutów),

  • wraz z informacją o źródle i okolicznościach wykonania.

b) Art. 309 k.p.c. – dowód z oględzin

W przypadku spornym co do autentyczności materiału – sąd może przeprowadzić dowód z oględzin:

  • samego pliku cyfrowego na nośniku,

  • urządzenia, z którego pochodzi zrzut lub nagranie,

  • analizy metadanych i śladów cyfrowych (np. podpis cyfrowy, data wykonania).

3. Kryteria autentyczności i wiarygodności

Kluczowe aspekty:

  • data wykonania – czy odpowiada chronologii zdarzeń?

  • brak edycji – czy materiał nie był modyfikowany (np. Adobe Photoshop)?

  • źródło – kto i w jakich okolicznościach wykonał materiał?

  • ciągłość – w przypadku nagrań: czy nie zawierają przerw lub cięć?

W praktyce pomocne są:

  • dane EXIF i metadane pliku,

  • analiza ścieżek systemowych (np. foldery, procesy w tle),

  • oświadczenia stron lub świadków,

  • opinia biegłego z

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.