Art. 773. Nośnik informacji jako dokument

Kodeks cywilny

Dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Dowód z dokumentu utrwalonego cyfrowo – wymogi formalne i autentyczność

Wprowadzenie

W erze cyfrowej dokumenty coraz rzadziej przybierają formę papierową. Coraz częściej mają postać plików elektronicznych: e-maili, wiadomości tekstowych, nagrań dźwiękowych czy zrzutów ekranu. Na gruncie art. 77[3] k.c., dokumentem jest każdy nośnik informacji, który pozwala na zapoznanie się z jej treścią – bez względu na materiał, format czy obecność podpisu. Niniejszy artykuł analizuje wymogi formalne dowodu z dokumentu cyfrowego oraz sposoby weryfikacji jego autentyczności.

1. Dokument cyfrowy jako dowód – przesłanki formalne

Aby dokument utrwalony cyfrowo mógł być użyty jako środek dowodowy, musi spełniać warunki wynikające z:

  • art. 77[3] k.c. – zawierać informację możliwą do percepcji,

  • art. 308 § 1 k.p.c. – być przedstawiony w sposób umożliwiający odczytanie (np. przez wydruk, zrzut ekranu, odtworzenie),

  • art. 233 § 1 k.p.c. – podlegać ocenie przez sąd pod kątem wiarygodności i mocy dowodowej.

Nie jest wymagane, by dokument cyfrowy był opatrzony podpisem – wystarczy, by można było ustalić jego treść i przypisać go konkretnej osobie.

2. Forma a treść – czy oryginał jest konieczny?

Przepisy proceduralne nie wymagają przedstawiania „oryginału” dokumentu cyfrowego w sensie technicznym (np. pliku źródłowego). W praktyce:

  • wystarczające jest przedstawienie wydruku lub odpisu dokumentu (art. 308 § 1 k.p.c.),

  • sąd może żądać okazania oryginalnego nośnika, jeśli zachodzą wątpliwości co do autentyczności.

Przykład: e-mail wydrukowany z programu pocztowego będzie dowodem – chyba że druga strona zakwestionuje jego pochodzenie, wówczas sąd może zażądać logów serwera lub oryginału skrzynki.

3. Kwestie autentyczności – identyfikacja nadawcy i treści

Autentyczność dokumentu cyfrowego może być podważana w dwóch aspektach:

a) Tożsamość nadawcy

Sąd bada, czy dana wiadomość rzeczywiście pochodzi od wskazanej osoby. Pomocne są:

  • adres e-mail przypisany do strony,

  • charakterystyczny sposób pisania,

  • kontekst wcześniejszej korespondencji,

  • logowania systemowe lub dane serwera (przy wsparciu biegłego),

  • potwierdzenia przyjęcia, odpowiedzi drugiej strony.

b) Integralność treści

Ocenia się, czy treść dokumentu nie została zmanipulowana. Weryfikacji mogą podlegać:

  • metadane pliku

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.