Art. 5. Nadużycie prawa
Kodeks cywilny
Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.
- Prawo podmiotowe - pojęcie
- Ochrona prawa podmiotowego
- Zasady współżycia społecznego - art. 5 k.c. (nadużycie prawa)
- Sprawy, w których nie jest dopuszczalne powoływanie się na zasady współżycia społecznego
- Wymóg oznaczenia naruszonej zasady współżycia społecznego
- Nadużycie prawa w poszczególnych kategoriach spraw i umów
- Nadużycie prawa podmiotowego a nieważność czynności prawnej (relacja art. 5 k.c. do art. 58 k.c. i art. 353[1] k.c.)
- Domniemanie korzystania z prawa podmiotowego zgodnie z zasadami współżycia społecznego; ciężar dowodu
- Zasady współżycia społecznego w profesjonalnym obrocie między przedsiębiorcami
- Zastosowanie art. 5 k.c. w stosunkach między publicznymi osobami prawnymi
- Uwzględnienie przez sąd z urzędu nadużycia prawa (art. 5 k.c.)
- Przyjęcie przez sąd nadużycia prawa podmiotowego jako przejaw dyskrecjonalnej władzy
- Art. 5 k.c. jako środek obrony a nie samodzielna podstawa powstania i nabycia praw podmiotowych
- Czasowa ochrona na podstawie art. 5 k.c. (ponowne powództwo w razie zmiany okoliczności)
- Problem trwałego charakteru odmowy udzielenia ochrony prawu podmiotowemu
- Zasady współżycia społecznego a dobre obyczaje
- Działanie pełnomocnika w granicach umocowania sprzeczne z zasadami współżycia społecznego
- Powołanie się na art. 5 k.c. i art. 8 k.p. przez naruszyciela porządku prawnego (zasada czystych rąk)
- Wzajemność naruszeń zasad w kontekście nadużycia prawa
- Okoliczności dotyczące drugiej strony przy ocenie nadużycia prawa
- Nadużycie prawa w kontekście reguły venire contra factum proprium nemini licet
- Zakaz praktyk stanowiących nadużycie norm praw Unii Europejskiej
- Naruszenie wymogu przewidywalności orzeczenia sądu przy zastosowaniu klauzuli nadużycia prawa
- Kolizja dobra (interesu) indywidualnego i społecznego (publicznego)
- Kryterium „zasad współżycia społecznych” przy wykładni oświadczenia woli
- Niedopuszczalność wykładni normy prawa podmiotowego na podstawie art. 5 k.c.
- Zarzut przedawnienia a zasady współżycia społecznego
- Ocena obowiązku ponoszenia opłat sądowych i sposobu ich wnoszenia z punktu widzenia art. 5 k.c.
- Terminy zawite a zasady współżycia społecznego
- Zastosowanie art. 5 k.c. po raz pierwszy przed sądem apelacyjnym
- Kontrola kasacyjna stosowania art. 5 k.c.
- Niezgodność orzeczenia z prawem naruszającego zwroty niedookreślone, klauzule generalne (art. 424[1] k.p.c.)