Wymóg oznaczenia naruszonej zasady współżycia społecznego
Prawo podmiotowe; nadużycie prawa (art. 5 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Skorzystanie z art. 5 k.c. nie wymaga sformułowania przez sąd normy współżycia społecznego, ściśle dopasowanej do stosunków istniejących między stronami sporu i na tle tych konkretnie stosunków wyrażającej generalny nakaz lub zakaz określonego postępowania. W świetle przyjętej obecnie tzw. sytuacjonistycznej koncepcji zasad współżycia społecznego (i w odróżnieniu od promowanej w okresie powojennym tzw. koncepcji normatywistycznej) wystarczające jest opisanie nieaprobowanego społecznie zachowania, uznanego za przejaw naruszenia przyjętych norm, oraz opatrzenie go ogólnym stwierdzeniem, że takie czynienie z prawa użytku jest sprzeczne np. z dobrymi obyczajami lub zasadami lojalności względem kontrahenta.
Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2023 r., II CSKP 817/22
Standard: 67859 (pełna treść orzeczenia)
Zasady współżycia społecznego to pojęcie niedookreślone, nieostre, a powoływanie się na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego powinno wiązać się z konkretnym wykazaniem o jakie zasady współżycia społecznego w konkretnym wypadku chodzi oraz na czym polega sprzeczność danego działania z tymi zasadami.
Postanowienie SN z dnia 5 marca 2021 r., IV CSKP 30/21
Standard: 54031 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 34452
Standard: 4910
Standard: 37638
Standard: 74562
Standard: 37640
Standard: 65593
Standard: 37607