Art. 556. Odpowiedzialność sprzedawcy za wady rzeczy

Kodeks cywilny

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

Komentarz redakcyjny

opracowano przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI)

1. Część ogólna

Art. 556 k.c. stanowi fundament prawny odpowiedzialności sprzedawcy względem kupującego za wady rzeczy sprzedanej. Jest to przepis materialnoprawny o charakterze szczególnym i konstrukcyjnym: inicjuje reżim rękojmi, stanowiący autonomiczny system odpowiedzialności sprzedawcy w ramach stosunku obligacyjnego wynikającego z umowy sprzedaży.

Celem tej regulacji jest zabezpieczenie interesu kupującego, który działa w zaufaniu do zgodności rzeczy z umową. Przepis odrywa odpowiedzialność sprzedawcy od jego winy czy wiedzy o wadzie – istotne jest jedynie istnienie wady rzeczy sprzedanej. Nie ma również potrzeby wykazywania szkody ani związku przyczynowego, co odróżnia rękojmię od odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej. Charakter tej odpowiedzialności określa się jako absolutny lub bezwzględny.

Art. 556 k.c. formułuje w sposób ogólny istotę odpowiedzialności z tytułu rękojmi. Dopiero dalsze przepisy (art. 556[1]–576[5]) rozwijają konkretne elementy tego reżimu – m.in. pojęcie wady fizycznej i prawnej, wymogi terminowe, domniemania, zakres roszczeń kupującego (naprawa, wymiana, obniżenie ceny, odstąpienie od umowy), a także szczególne uregulowania dla relacji konsumenckich i profesjonalnych. Art. 556 pozostaje normą klamrową i wejściową – jego zastosowanie warunkuje uruchomienie całego mechanizmu ustawowej ochrony nabywcy rzeczy wadliwej.

2. Kontekst systemowy i prawo unijne

Regulacja rękojmi nie funkcjonuje w oderwaniu od innych reżimów odpowiedzialności w prawie cywilnym. Art. 556 k.c. należy do systemu prawa zobowiązań i stanowi lex specialis wobec ogólnych zasad odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 k.c.), choć ich nie wyłącza. Kupujący może w określonych przypadkach dochodzić naprawienia szkody również na podstawie ogólnych przepisów, jeżeli wada rzeczy wyrządziła mu szkodę wykraczającą poza nienależyte wykonanie umowy (np. uszkodzenie mienia spowodowane wadliwym urządzeniem).

Odpowiedzialność z art. 556 k.c. nie wyłącza też odpowiedzialności deliktowej z art. 415 k.c., zwłaszcza w przypadkach, gdy działanie sprzedawcy stanowi jednocześnie czyn niedozwolony (np. świadome zatajenie wady mogące być ocenione jako oszustwo).

W przypadku gdy wada rzeczy prowadzi do szkody majątkowej (np. zapalenie się urządzenia powodujące

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.