Ciężar dowodu w sprawie z rękojmi
Ciężar dowodu (art. 6 k.c.) Odpowiedzialność sprzedawcy za wady fizyczne i prawne (art. 556 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Stosownie zaś do treści art. 557 § 1 k.c. sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialności z tytułu rękojmi, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy. W świetle art. 559 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili.
Powyższy przepis modyfikuje rozkład ciężaru dowodu - jako przepis w tym zakresie szczególny w stosunku do art. 6 k.c. - w razie dochodzenia przez kupującego od sprzedawcy roszczeń z tytułu rękojmi. Treść normy prawnej zawartej w art. 559 k.c. uzasadnia bowiem posługiwanie się domniemaniem, że wady wynikły z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej. Oznacza to, że na kupującym nie spoczywa ciężar dowodu, iż wada powstała z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy. Ryzyka wadliwej produkcji i ryzyka związanego ze sprzedażą rzeczy wadliwych nie może ponosić kupujący.
Na sprzedawcy spoczywa obowiązek kontroli dostarczonego towaru celem stwierdzenia, czy w dacie wydania kupującemu przedmiotu sprzedaży nie ma on wad fizycznych. Natomiast kupujący nie ma obowiązku badania rzeczy, a ujemne dla niego skutki prawne wywołują jedynie dwa elementy: świadomość, że rzecz zaoferowana do sprzedaży ma wadę i świadome w takiej sytuacji nabycie rzeczy wadliwej. (wyrok SN z dnia 27 listopada 2003 r., III CK 115/02, wyrok SN z dnia 26 października 2000 r., III CKN 305/00).
Wyrok SR w Zgierzu z dnia 29 marca 2017 r., I C 2208/16
Standard: 9880 (pełna treść orzeczenia)
Z procesowego punktu widzenia na gruncie art. 556 k.c. obowiązkiem kupującego jest przede wszystkim udowodnienie istnienia wady, a także, że zachowana została z jego strony należyta staranność (zbadanie rzeczy i powiadomienie sprzedawcy o wadzie). Z kolei do obowiązków procesowych sprzedającego należy wykazanie, że wada nie istnieje, bądź ewentualnie, że nie dochowano aktów staranności lub też że ich dochowanie było spóźnione.
Wyrok SO w Suwałkach z dnia 23 marca 2017 r., I Ca 89/17
Standard: 10061 (pełna treść orzeczenia)