Art. 556. Odpowiedzialność sprzedawcy za wady rzeczy

Kodeks cywilny

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Zakres dowodu w postępowaniach o wady rzeczy – jak skutecznie wykazać wadę i jej moment powstania

1. Wprowadzenie

Postępowania o odpowiedzialność z tytułu rękojmi często koncentrują się na ustaleniu dwóch kluczowych faktów:

  1. Czy rzecz miała wadę w rozumieniu przepisów o rękojmi?

  2. Czy wada istniała już w chwili wydania rzeczy kupującemu?

Odpowiedź na te pytania wymaga złożonej analizy dowodowej – zarówno po stronie kupującego, który chce skorzystać z uprawnień, jak i po stronie sprzedawcy, który może kwestionować odpowiedzialność. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie praktycznego znaczenia poszczególnych środków dowodowych oraz omówienie domniemań i strategii procesowych.

2. Ciężar dowodu – zasady ogólne i ich modyfikacja

Zgodnie z art. 6 k.c., ciężar dowodu co do istnienia wady oraz momentu jej ujawnienia spoczywa co do zasady na kupującym. Jednak w przypadku sprzedaży konsumenckiej – po 1 stycznia 2023 r. – obowiązuje domniemanie z art. 43b ust. 2 u.p.k.:

Jeżeli brak zgodności towaru z umową ujawni się przed upływem dwóch lat od jego dostarczenia, domniemywa się, że istniał on już w chwili dostarczenia.

Wcześniej (do 2022 r.) istniało podobne domniemanie na gruncie art. 556[2] k.c. – odnosiło się jednak tylko do pierwszych 12 miesięcy. Po nowelizacji, domniemanie obejmuje cały dwuletni okres ochrony.

3. Co należy wykazać?

W procesie sądowym kupujący (lub konsument) musi wykazać:

  • że rzecz jest wadliwa – czyli nie ma właściwości określonych w umowie, przepisach lub wynikających z przeznaczenia rzeczy,

  • że wada uniemożliwia lub utrudnia zgodne z umową korzystanie z rzeczy,

  • że wada istniała w chwili wydania rzeczy – lub że ujawniła się w czasie pozwalającym przyjąć domniemanie istnienia od początku,

  • że nie doszło do naruszenia terminów zawiadomienia o wadzie,

  • że kupujący wybrał właściwe roszczenie (np. wymiana, naprawa, odstąpienie) i przedstawił je sprzedawcy.

W razie sporu sąd ocenia te okoliczności na podstawie całokształtu materiału dowodowego.

4. Środki dowodowe – możliwości i ograniczenia

W praktyce najczęściej wykorzystywanymi dowodami są:

a) Dokumentacja fotograficzna lub wideo

  • Pozwala wykazać stan

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.