Art. 25. Obrona konieczna
Kodeks karny
§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.
§ 2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
§ 2a. Nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej, odpierając zamach polegający na wdarciu się do mieszkania, lokalu, domu albo na przylegający do nich ogrodzony teren lub odpierając zamach poprzedzony wdarciem się do tych miejsc, chyba że przekroczenie granic obrony koniecznej było rażące.
§ 3. Nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej pod wpływem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu.
§ 4. (uchylony)
§ 5. (uchylony)
- Obrona konieczna - charakterystyka
- Obrona konieczna - prawo przed bezprawiem
- Samoistność obrony koniecznej
- Świadomość odpierania bezprawnego zamachu, wola obrony
- Obrona konieczna, umiarkowana i współmierna
- Bezpośredniość zamachu, pojęcie zamachu
- Zasada proporcji dóbr zagrożonego zamachem i naruszonego
- Obrona konieczna a możliwość ucieczki, uniknięcia konfrontacji
- Wzajemność ataku i obrony, odwet, długotrwały konflikt
- Sprowokowana obrona konieczna
- Wyprzedzenie zamachu ze względu na obawę o bezpieczeństwo własne lub innych (defensio antecedens)
- Obrona konieczna - umyślne godzenie w życie napastnika
- Obrona konieczna - użycie noża
- Obrona konieczna wobec nietrzeźwego napastnika
- Obrona konieczna uczestnika bójki
- Błąd sprawcy zamachu, zamach rzeczywisty a urojony; urojona obrona konieczna
- Obrona konieczna w służbie funkcjonariuszy policji
- Przekroczenie granic obrony koniecznej, obrona niewspółmierna do niebezpieczeństwa zamachu (art. 25 § 2-3 k.k.)
- Wymiar kary w razie przekroczenia granic obrony koniecznej