Art. 10. Wiek odpowiedzialności karnej, odpowiedzialnośc karna nieletnich
Kodeks karny
§ 1. Na zasadach określonych w tym kodeksie odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat.
§ 2. Nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się czynu zabronionego określonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1 lub 3, art. 163 § 1 lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 197 § 1, 3, 4 lub 5, art. 223 § 2, art. 252 § 1 lub 2 oraz w art. 280, może odpowiadać na zasadach określonych w tym kodeksie, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne.
§ 2a. Nieletni, który po ukończeniu 14 lat, a przed ukończeniem 15 lat, dopuszcza się czynu zabronionego określonego w art. 148 § 2 lub 3, może odpowiadać na zasadach określonych w tym kodeksie, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają oraz zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że stosowanie środków wychowawczych lub poprawczych nie jest w stanie zapewnić resocjalizacji nieletniego
§ 3. W wypadku określonym w § 2 orzeczona kara nie może przekroczyć dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo, które nie jest zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności. W wypadkach określonych w § 2 i 2a sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
§ 4. W stosunku do sprawcy, który popełnił występek po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają.
Poprzednie wersje
§ 2 w brzmieniu do 30 września 2023 r. Nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się czynu zabronionego określonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1 lub 3, art. 163 § 1 lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 197 § 3 lub 4, art. 223 § 2, art. 252 § 1 lub 2 oraz w art. 280, może odpowiadać na zasadach określonych w tym kodeksie, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne.
§ 3 w brzmieniu do 30 września 2023 r. W wypadku określonym w § 2 orzeczona kara nie może przekroczyć dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo; sąd może zastosować także nadzwyczajne złagodzenie kary.
- Podstawy prawne wymierzenia kary nieletniemu przez sąd karny
- Odpowiedzialność karna nieletniego w wieku od 15 do 17 lat (art. 10 § 2 k.k.).
- Udział rodziców w charakterze strony w sprawie nieletniego odpowiadającego w trybie art. 10 § 2 k.k.
- Kumulatywna kwalifikacja prawna czynu popełnionego przez nieletniego przed 17-tym rokiem życia
- Czyn ciągły popełniony, gdy część z zachowań przypada na nieletniość oskarżonego
- Obligatoryjna obrona nieletniego (art. 79 § 1 pkt 1 k.p.k.)
- Obligatoryjna diagnoza osobowości nieletniego przed orzeczeniem kary pozbawienia wolności
- Wymiar kary nieletniemu i młodocianemu
- Kara 25 lat i dożywotniego pozbawienia wolności nieletniemu i młodocianemu (art. 10 § 2 i 3 i art. 54 § 2 k.k.)
- Niedopuszczalność wniosku w trybie art. 355 k.p.k. wobec sprawcy odpowiadającego w warunkach art. 10 § 4 k.k.
- Odzwierciedlenie w podstawie skazania okoliczności popełnienia czynu przed ukończeniem 17 lat
- Zastosowanie środków wychowawczych, leczniczych albo poprawczych zamiast kary (art. 10 § 4 k.k.)
- Przekazanie przez sąd rodzinny prokuratorowi sprawy nieletniego (art. 32k u.p.n.)
- Niezebranie odpowiednich danych o osobie nieletniego jako istotny brak postępowania przygotowawczego
- Pojęcie „ustawowe zagrożenie karą"
- Wyrok skazujący nieletniego sprawcy czynu karalnego, który w dacie orzekania miał ukończone 18 lat (art. 13 uchylonego u.p.n.)
- Właściwość sądu do rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu okręgowego o przedłużeniu stosowania środków tymczasowych wobec nieletniego odpowiadającego na podstawie art. 10 § 2 k.k.