Odzwierciedlenie w podstawie skazania okoliczności popełnienia czynu przed ukończeniem 17 lat

Okoliczność wyrażająca się w fakcie, że w chwili czynu stanowiącego przedmiot rozpoznania oskarżony C. Z. nie ukończył jeszcze 17 roku życia, (a ponadto zarzucany mu czyn należał do katalogu czynów wymienionych wprost w treści art. 10 § 2 k.k. – przyp. SA), powinna znaleźć swoje odzwierciedlenie w podstawie prawnej skazania oskarżonego, tu: poprzez dodanie art. 10 § 2 k.k. Niewątpliwie przecież, niezależnie od czasu rozpoznawania sprawy, oskarżony C. Z. w przedmiotowym postępowaniu nie stracił statusu nieletniego (por. wyrok SN z dnia 21 sierpnia 2012r., IV K 94/12).

Zdaniem Sądu Apelacyjnego nie było natomiast potrzeby przywoływania przepisu art. 10 § 3 k.k. – mimo, iż o to wnosił skarżący – w podstawie prawnej wymiaru kary orzeczonej względem wymienionego oskarżonego, skoro unormowanie tegoż przepisu określa jedynie pewne ogólne zasady wymiaru kary wobec sprawcy nieletniego, wyrażające się w obligatoryjnym jej obniżeniu do 2/3 ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane mu przestępstwo.

Wyrok SA w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2014 r., II AKa 155/14

Standard: 28242 (pełna treść orzeczenia)