Art. 5. Domniemanie niewinności
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.
§ 2. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.
- Domniemanie niewinności - charakterystyka
- Koncepcja obiektywistyczna domniemania niewinności
- Materialny ciężar dowodzenia przez oskarżyciela winy oskarżonego
- Domniemanie niewinności współsprawcy; przesądzenie o sprawstwie współsprawcy osądzanego w odrębnym procesie; redakcja wyroku w razie ustalenia, że współsprawcą jest osoba nie będąca oskarżoną w sprawie
- Domniemanie niewinności w sprawie o umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym ze względów terapeutycznych i bezpieczeństwa osób, które w stanie niepoczytalności dokonały czynów stanowiących zagrożenie dla społeczeństwa (art. 3 D. 2016/343)
- Domniemanie niewinności w kontekście stosowania tymczasowego aresztowania (art. 3 D. 2016/343)
- Domniemanie niewinności w postępowaniu ekstradycyjnym
- Domniemanie niewinności przed komisją śledczą
- Domniemanie niewinności a odpowiedzialność karnoadministracyjna
- Domniemanie niewinności w służbach publicznych; zajmowanie eksponowanego stanowiska po wszczęciu postępowania karnego
- Domniemanie niewinności a umorzenie postępowania
- Wstrzemięźliwość sądu w formułowaniu ocen w orzeczeniu umarzającym postępowanie
- Domniemanie niewinności w razie warunkowego umorzenia postępowania
- Domniemanie niewinności w razie znikomej szkodliwość społecznej czynu
- Domniemanie niewinności a wolność uzyskiwania i przekazywania informacji przez organy władzy
- Naruszenie przez organy publiczne domniemania niewinności
- Domniemanie niewinności - in dubio pro reo (art. 5 § 2 k.p.k.)