Art. 45. Bezskuteczność wypowiedzenia. Przywrócenie do pracy, odszkodowanie
Kodeks pracy
§ 1. W razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony lub umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.
§ 2. Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Jeżeli przed wydaniem orzeczenia upłynął termin, do którego umowa o pracę zawarta na czas określony miała trwać, lub jeżeli przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu
tego terminu, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie.
§ 3. Przepisu § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 39 i 177, oraz w przepisach szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, chyba że uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z przyczyn określonych w art. 411; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.
- Ochrona trwałości stosunku pracy przed wypowiedzeniem
- Wypowiedzenie nieuzasadnione lub z naruszeniem przepisów (art. 45 § 1 k.p.)
- Związanie nowego pracodawcy wypowiedzeniem umowy o pracę dokonanym przez dotychczasowego pracodawcę (art. 23[1] k.p.)
- Przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 45 k.p.)
- Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę jako element oceny prawnej, a nie ustaleń faktycznych w postępowaniu apelacyjnym i kasacyjnym
- Ocena zasadności wypowiedzenia umowy na czas określony w świetle zasad współżycia społecznego (art. 8 k.c.)
- Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony; wskazanie przyczyny, ocena zasadności
- Zastosowanie okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany (art. 49 k.p.)
- Alternatywny i przemienny charakter roszczeń z art. 45 § 1 k.p.
- Uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę
- Przywrócenie do pracy (art. 45 § 1 i 56 § 1 k.p.)
- Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy po przywróceniu do pracy (art. 47 k.p. i art. 57 k.p.)
- Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45 k.p. i jego wysokość (art. 47[1] k.p.)
- Odszkodowanie zamiast przywrócenia do pracy (art. 45 § 2 i 3 k.p. w związku z art. 56 § 2 k.p.)
- Zmiana żądania z przywrócenia do pracy na odszkodowanie i odwrotnie
- Odmowa przywrócenia do pracy i odszkodowania ze względu na zasady współżycia społecznego (art. 8 k.p.)
- Zbieg roszczeń z art. 45 § 1 k.p. i art. 56 § 1 k.p.
- Zbieg roszczeń odszkodowawczych przewidzianych w przepisach art. 45 § 1 w związku z art. 47[1] k.p. i art. 60 k.p.
- Wartość przedmiotu sporu w razie żądania przywrócenia do pracy i wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy
- Koszty zastępstwa procesowego z wyboru w sprawie o przywrócenie do pracy i łącznie z nim dochodzone wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy
- Powaga rzeczy osądzonej w zakresie roszczeń z art. 45 i 47 k.p.