Uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę

Po nowelizacji obowiązującej od dnia 7 listopada 2019 r. art. 471 k.p.c. stanowi, że przewodniczący i sąd są obowiązani podejmować czynności tak, by termin posiedzenia, na którym sprawa ma zostać rozpoznana, przypadł nie później niż miesiąc od dnia zakończenia posiedzenia przygotowawczego, a jeżeli go nie przeprowadzono - nie później niż sześć miesięcy od dnia złożenia odpowiedzi na pozew. Dopuszczalne obecnie wyznaczenie terminu rozprawy w terminie nawet 6 miesięcy od wniesienia pozwu (a więc znacznie po upływie okresu wypowiedzenia) podważa ratio legis art. 47 k.p., a także w praktyce czyni niemożliwym zrealizowanie przewidzianego w art. 45 § 1 k.p. roszczenia o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę.

Wyrok SN z dnia 14 listopada 2019 r., III PK 150/18

Standard: 60908 (pełna treść orzeczenia)

Wynikający z art. 316 § 1 zdanie 1 KPC obowiązek orzekania przez sąd według stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy dotyczy sądu pierwszej oraz drugiej instancji i w sprawie o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę oznacza, że jeżeli w chwili wydania wyroku upłynął już okres wypowiedzenia umowy o pracę, sąd - uznając wypowiedzenie za sprzeczne z prawem - powinien orzec o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach (albo o zasądzeniu odszkodowania - art. 45 § 1 KP).

Wyrok SN z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 422/97

Standard: 63298 (pełna treść orzeczenia)