Art. 461. Prawo zatrzymania
Kodeks cywilny
§ 1. Zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania).
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych.
§ 3. (uchylony)
- Wykonanie prawa zatrzymania; roszczenie o zwrot nakładów
- Pojęcie nakładów w rozumieniu art. 461 k.c.
- Wygaśnięcie prawa zatrzymania z chwilą definitywnej utraty władztwa nad rzeczą przez retencjonistę
- Prawo zatrzymania rzeczy do chwili zaspokojenia roszczenia o zwrot nakładów w procesie o wydanie rzeczy
- Używanie i czerpanie pożytków z zatrzymanej rzeczy, wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy
- Obligacyjny charakter prawa zatrzymania a obligacja realna (art. 461 k.c.)
- Zatrzymanie pojazdu w przypadku braku uregulowania kosztów naprawy
- Prawo zatrzymania jako zarzut procesowy
- Prawo zatrzymania w procesie o eksmisję byłego małżonka z nieruchomości, na której dokonano nakładów z majątku wspólnego
- Wyłączenie prawa zatrzymania z art. 461 k.c. w przypadku zwrotu przedmiotu leasingu
- Wyłączenie prawa zatrzymania z art. 461 k.c. w przypadku zwrotu przedmiotu użyczenia
- Prawo zatrzymania w razie odstąpienia od umowy wzajemnej (art. 496 k.c.)
- Zatrzymanie rzeczy a zasady współżycia społecznego
- Powaga rzeczy osądzonej w razie uwzględnienia w sprawie o wydanie rzeczy zarzutu zatrzymania (art. 461 k.c.)