Art. 5051. Rozpoznanie spraw w postępowaniu uproszczonym
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. W postępowaniu uproszczonym rozpoznaje się sprawy o świadczenie, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza dwudziestu tysięcy złotych, a w sprawach o roszczenia z rękojmi lub gwarancji – jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza tej kwoty.
§ 2. Spośród spraw wymienionych w § 1 nie rozpoznaje się w postępowaniu uproszczonym spraw:
1) należących do właściwości sądów okręgowych;
2) małżeńskich i z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi;
3) z zakresu prawa pracy rozpoznawanych z udziałem ławników;
4) z zakresu ubezpieczeń społecznych, z wyjątkiem spraw wymienionych w art. 4778 § 2 i spraw o rentę.
§ 3. Sąd może rozpoznać sprawę z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym, jeżeli może to przyczynić się do sprawniejszego rozwiązania sporu.
- Charakterystyka postępowania uproszczonego
- Obligatoryjny charakter postępowania uproszczonego, wszczynanego przez sąd urzędu
- Zarządzenie przewodniczącego i postanowienie sądu o rozpoznaniu sprawy w trybie uproszczonym (art. 201 § 1 k.p.c.)
- Dopuszczalność postępowania uproszczonego (art. 505[1] § 1 k.p.c.)
- Tryb zwykły rozpoznania sprawy o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu lokalu
- Postępowanie uproszczone w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 k.p.c.)
- Powództwo cesjonariusza przeciwko dłużnikowi o roszczenie wynikające z umowy zawartej między cedentem a dłużnikiem (art. 505[1] pkt 1 k.p.c.)
- Wyłączenie postępowania uproszczonego w sprawach małżeńskich i z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi (art. 505[1]; § 2 pkt 2 k.p.c.)
- Pominięcie przepisów o postępowaniu uproszczonym w postępowaniu apelacyjnym (art. 505[1] § 3 k.p.c.)
- Niedopuszczalność zażalenia w postępowaniu uproszczonym na podstawie art. 394[1] § 1[1] k.p.c.
- Niedopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach rozpoznanych w trybie uproszczonym (art. 398[2] § 2 pkt 3 k.p.c.)