Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Niedopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach rozpoznanych w trybie uproszczonym (art. 398[2] § 2 pkt 3 k.p.c.)

Niedopuszczalność skargi kasacyjnej (art. 398[2] k.p.c.) Rozpoznanie spraw w postępowaniu uproszczonym (art. 505[1] k.p.c.)

Dopuszczalna jest skarga kasacyjna w sprawie, która w konsekwencji przedmiotowej zmiany powództwa została wadliwie rozpoznana przez sąd drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym (art. 398[2] § 1 w zw. z art. 505[1] pkt 1, art. 505[4] § 1 oraz art. 398[2] § 2 pkt 3 k.p.c.).

Co do zasady, skarga kasacyjna nie przysługuje w sprawach rozpoznanych w postępowaniu uproszczonym, bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia. W art. 398[2] § 2 pkt 3 k.p.c. jest mowa bowiem o sprawach już rozpoznanych w postępowaniu uproszczonym, a nie takich, które podlegają rozpoznaniu w tym postępowaniu. Należy zaznaczyć, że skarga kasacyjna będzie jednak przysługiwała, jeśli sprawa sprzecznie z dyspozycją art. 505[1] k.p.c. została rozpoznana w ramach postępowania uproszczonego, choć nie spełniała przesłanek określonych w tym przepisie. Zachodzi również zależność odwrotna, tzn. skarga kasacyjna nie będzie przysługiwała, jeśli sprawa należąca do katalogu określonego w art. 505[1] k.p.c. niezgodnie z tym przepisem rozpoznana została z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym (i sąd nie podjął decyzji w trybie art. 505[7] k.p.c.). Nie można bowiem założyć, że ustawodawca, wprowadzając art. 398[2] § 2 pkt 3 k.p.c., miał na myśli również sprawy, które z naruszeniem przepisów prawa zostały bądź nie zostały rozpoznane w postępowaniu uproszczonym.

Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby bowiem do niemożliwego do zaakceptowania stanu rzeczy, w którym o dopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej (stanowiącej w pewnym stopniu emanację ustawowo, konstytucyjnie i konwencyjnie gwarantowanego stronie prawa do sądu) decydowałoby nie to, jaki jest rzeczywisty przedmiot sprawy (w tym wartość przedmiotu zaskarżenia determinująca dopuszczalność skargi – art. 398[2] § 1 k.p.c.), lecz to, czy sądy rozpoznające sprawę nie naruszyły procedury cywilnej, kwalifikując sprawę, błędnie i niezgodnie z przepisami, do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym. 

Postanowienie SN z dnia 30 sierpnia 2018 r., I PZ 30/18

Standard: 63551 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.