Obligatoryjny charakter postępowania uproszczonego, wszczynanego przez sąd urzędu

Postępowanie uproszczone ma charakter obligatoryjny i jest wdrażane z urzędu, niezależnie od stanowiska stron w tym przedmiocie. 

W orzecznictwie zapadłym na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed wejściem w życie ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. zwracano szczególną uwagę na czynności procesowe przewodniczącego i sądu, o których stanowi art. 201 § 1 k.p.c., w przedmiocie stosowania przepisów o postępowaniu uproszczonym (por. postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2002 r., III CZP 42/02 oraz uz. uchwały SN z dnia 22 lipca 2005 r., III CZP 39/05).

Zarządzenia przewodniczącego nie mają wyłącznie organizacyjno-administracyjnego charakteru, lecz są zaliczane do czynności procesowych o charakterze decyzyjnym. W związku z czym, zmiana trybu, w jakim sprawa ma zostać rozpoznana w drugiej instancji, powinna zawsze znaleźć odzwierciedlenie w zarządzeniu przewodniczącego w sądzie drugiej instancji bądź postanowieniu tego sądu (zob. uz. uchwały SN z dnia 19 kwietnia 2007 r., III CZP 11/07). W konsekwencji zarządzenie przewodniczącego albo postanowienie sądu o skierowaniu sprawy do rozpoznania w postępowaniu odrębnym, na podstawie art. 201 k.p.c., stanowi warunek przyjęcia, że sprawę rozpoznano w takim postępowaniu (zob. postanowienie SN z dnia 20 listopada 2018 r., III PZ 11/18).

Wyrok SN z dnia 26 lutego 2021 r., III CZP 19/20

Standard: 52191 (pełna treść orzeczenia)