Art. 108. Rozstrzyganie o kosztach
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony.
§ 2. Sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.
- Rozstrzyganie o kosztach procesu w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.)
- Zasada koncentracji (unifikacji) kosztów procesu, niedopuszczalność ich dochodzenia w odrębnym procesie
- Zbędność orzekania o oddaleniu wniosku w części nieuwzględniającej wniosek o koszty procesu; zażalenie od nieistniejącego orzeczenia
- Uzupełnienie rozstrzygnięcia o kosztach procesu; stosowanie przez analogię art. 108[1] k.p.c. do kosztów procesu
- Rozstrzygnięcie o kosztach procesu przez referendarza sądowego (art. 108 k.p.c.)
- Rozstrzygnięcie o kosztach w razie uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do rozpoznania (art. 108 § 2 k.p.c.)
- Rozstrzyganie o wynagrodzeniu pełnomocnika z urzędu w orzeczeniu kasatoryjnym (art. 108 § 2 k.p.c.)
- Zwrot kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym
- Rozstrzyganie o kosztach postępowania zabezpieczającego (art. 745 k.p.c.)
- Odpowiednie zastosowanie w postępowaniu egzekucyjnym art. 108 § 1 k.p.c.
- Wyłączenie zakazu z art. 384 k.p.c. do rozstrzygnięć o kosztach procesu