Wyłączenie zakazu z art. 384 k.p.c. do rozstrzygnięć o kosztach procesu

Wynikający z art. 384 k.p.c. zakaz reformationis in peius nie dotyczy orzeczenia o kosztach procesu.

Wynikający z przytoczonego przepisu zakaz reformationis in peius, zabraniający wydania mniej korzystnego dla skarżącego rozstrzygnięcia niż to, które zawarte jest w zaskarżonym przez niego wyroku (z wyjątkiem wypadków, w których sąd może orzekać z urzędu), dotyczy rozstrzygnięcia co do istoty sprawy. Nie odnosi się on więc do orzeczenia o kosztach procesu. Jeżeli zatem sąd odwoławczy orzeka – jak trafnie podkreśla się w piśmiennictwie – o „procesie” bez rozstrzygnięcia sprawy co do meritum, nie można w zasadzie mówić o uchyleniu lub zmianie wyroku na niekorzyść, choćby sąd nie uwzględnił wniosków skarżącego. To oznacza, że orzeczenie o kosztach procesu może być zmienione na niekorzyść skarżącego, tak jak i skarżący może zostać zobowiązany do zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2010 r., IV CZ 42/10

Standard: 72112 (pełna treść orzeczenia)