Rozstrzyganie o kosztach postępowania zabezpieczającego (art. 745 k.p.c.)
Koszty postępowania zabezpieczającego (art. 745 k.p.c.) Postępowanie zażaleniowe (art. 397 k.p.c.) Rozstrzyganie o kosztach procesu (art. 108 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W myśl art. 745 § 1 k.p.c. o kosztach postępowania zabezpieczającego sąd rozstrzyga w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, a o kosztach postępowania zabezpieczającego później powstałych rozstrzyga na wniosek strony sąd, który udzielił zabezpieczenia. Przy czym, orzeczeniem kończącym postępowania w sprawie jest orzeczenie kończące postępowanie w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Skoro o kosztach postępowania jeszcze w sprawie nie orzekano, sprawa nadal toczy się przed sądem pierwszej instancji, to do sądu pierwszej instancji będzie należało także orzeczenie o kosztach niniejszego postępowania zabezpieczającego.
Stanowisko powyższe znajduje uzasadnienie w utrwalonej praktyce orzeczniczej, której wyrazem jest także postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2011 r., V CZ 77/11 wyjaśniające, że rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zabezpieczającego powinno nastąpić, zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c., w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Niewątpliwie nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie wydane w toku jej rozpoznawania postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia, a zatem w takim postanowieniu sąd nie zamieszcza rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
O wszystkich kosztach postępowania zabezpieczającego, w tym także zażaleniowego, a więc o poniesionych w toku postępowania zabezpieczającego opłatach sądowych i wydatkach oraz kosztach zastępstwa procesowego pełnomocników lub kosztach poniesionych przez samą stronę, sąd rozstrzyga dopiero w orzeczeniu kończącym daną sprawę jako całość, stosując zasady określone w art. 98-107 k.p.c., nie zaś w postępowaniu incydentalnym, jakim jest postępowanie zażaleniowe dotyczące zabezpieczenia.
Postanowienie SA w Szczecinie z dnia 21 sierpnia 2017 r., III APz 9/17
Standard: 8573 (pełna treść orzeczenia)
Warunkiem skuteczności wniosku o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez komornika jest ich ustalenie przez organ egzekucyjny oraz wykazanie, że postanowienie komornika sądowego o ustaleniu tych kosztów jest prawomocne. Wydane w tym przedmiocie postanowienie stanowi podstawę rozstrzygnięcia Sądu o obowiązku ich poniesienia w postępowaniu zabezpieczającym w stosunku pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem. W tym zakresie obowiązują zasady określone w art. 98 k.p.c., w myśl których strona przegrywająca spór ma obowiązek na żądanie przeciwnika złożone w odpowiednim czasie zwrócić mu poniesione przez niego koszty.
W niniejszej sprawie postępowanie zabezpieczające zostało przeprowadzone na podstawie nakazu zapłaty, który stał się orzeczeniem kończącym sprawę. Kwestia zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego w takiej sytuacji nie została unormowana, w związku z czym, zgodnie z judykaturą, w drodze analogii stosować należy art. 745 § 2 k.p.c. (wyrok SN z dnia 9 maja 2002, II CKN 639/00, uchwała SN z dnia 22 września 1995 r., III CZP 117/95). Termin do złożenia wniosku jest dwutygodniowy i rozpoczyna bieg od uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego.
Tego rodzaju orzeczenie jest dla Sądu orzekającego na podstawie art. 745 k.p.c. więżące. Prawomocne postanowienie organu egzekucyjnego nie tylko wskazuje na rzeczywiste koszty wierzyciela, ale także umożliwia kontrolę sądu terminowego złożenia wniosku.
Postanowienie SO w Toruniu z dnia 31 marca 2017 r., VI Gz 33/17
Standard: 9519 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 9561
Standard: 70062
Standard: 34518
Standard: 33446
Standard: 22684
Standard: 70059