Odpowiednie zastosowanie w postępowaniu egzekucyjnym art. 108 § 1 k.p.c.

Przyjęty w art. 770 k.p.c. schemat czynności, przewidujący wydanie postanowienia kompleksowo ustalającego koszt egzekucji, możliwy do określenia w końcowej fazie egzekucji, przemawia za dopuszczalnością odpowiedniego zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Wprawdzie w uchwale z dnia 29 grudnia 1995 r. (III CZP 182/95, OSNC 1996, nr 6, poz. 76) Sąd Najwyższy stwierdził, że przepis ten nie odpowiada specyfice postępowania egzekucyjnego, ze względu na to, iż w toku tego postępowania może powstać potrzeba wcześniejszego ustalenia pewnych kosztów, np. kiedy wierzyciel podważa zasadność żądania przez komornika dalszych zaliczek. Jednak podobne przypadki (np. zaliczki na koszty prowadzenia postępowania dowodowego, rozliczanie kosztów poszczególnych dowodów) występują w postępowaniu rozpoznawczym i nie są traktowane jako zaprzeczenie wiążącego charakteru art. 108 k.p.c. Stanowisko takie wspiera także dalszy argument.

Uchwała SN z dnia 8 marca 2013 r., III CZP 1/13

Standard: 22198 (pełna treść orzeczenia)