Art. 93. Zabezpieczenie wierzytelności bankowych; potrącenie bankowe
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe
1. W celu zabezpieczenia wierzytelności, które wynikają z czynności bankowych, bank może żądać zabezpieczenia przewidzianego w Kodeksie cywilnym i prawie wekslowym oraz zwyczajami przyjętymi w obrocie krajowym i zagranicznym.
2. Bank może potrącić ze swego długu wierzytelność, której termin wymagalności jeszcze nie nadszedł, jeżeli podmiot będący dłużnikiem został postawiony w stan likwidacji, oraz we wszystkich tych przypadkach, gdy służy bankowi prawo ściągnięcia swych wierzytelności przed nadejściem terminu płatności. Potrącenie nie może być dokonane w zakresie, w jakim wierzytelność z rachunku bankowego została zajęta jako przedmiot egzekucji należności z tytułu zobowiązań podatkowych.
- Potrącenie wierzytelności przysługującej bankowi wobec posiadacza rachunku bieżącego i lokaty terminowej (art. 93 ust. 2 p.b.)
- Zabezpieczenie wierzytelności bankowych
- Zabezpieczenie wierzytelności (kredytu) w świetle zasady swobody umów (art. 353[1] k.c.)
- Zabezpieczenie hipoteką kredytu wyrażonego w walucie obcej
- Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie
- Przelew na zabezpieczenie
- Poręczenie w umowie kredytu bankowego
- Poręczenie długu przyszłego w umowie kredytowej
- Zastaw w umowie o kredyt
- Nieważność czynności prawnej w skutek nadzabezpieczenia
- Odpowiedzialność in solidum dłużnika rzeczowego i osobistego z tytułu zaciągniętego kredytu
- Umowa ubezpieczenia kredytu (art. 808 k.c.)
- Pełnomocnictwo do zabezpieczenia