Art. 9. Źródła prawa pracy
Kodeks pracy
§ 1. Ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.
§ 2. Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych.
§ 3. Postanowienia regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych.
§ 4. Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów oraz statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, nie obowiązują.
- Układy zbiorowe, porozumienia zbiorowe, regulaminy, statuty
- „Inne porozumienia oparte na ustawie” w rozumieniu art. 9 § 1 k.p.
- Wykładnia autonomicznych źródeł prawa pracy
- Podleganie sędziów (sądów) w znaczeniu konstytucyjnym układom zbiorowym prawa pracy
- Kontrola postanowień układów zbiorowych przez sąd
- Regulaminy wynagrdzania jako źródło prawa pracy
- Uchwały wewnętrznych organów pracodawcy jako źródła prawa pracy
- Regulamin premiowania członków zarządu opracowany przez radę nadzorczą jako źródło prawa pracy (art. 9 k.p.)
- Regulamin zwolnień grupowych jako źródło prawa pracy
- Pakiety socjalne jako źródło prawa pracy
- Porozumienia strajkowe i postrajkowe (art. 9 k.p.)
- Problem „wieczystego” charakteru układu zbiorowego i regulaminu wynagradzania
- Umowa spółki z o.o. jako źródło prawa pracy (art. 9 k.p.)
- Utrwalona zwyczajowa praktyka jako źródło prawa pracy; zwyczaj zakładowy
- Brak mocy układów, porozumień, regulaminów i statutów naruszających zasadę równego traktowania w zatrudnieniu (art. 9 § 4 k.p.)
- Niedopuszczalność kwestionowania źródła prawa jako regulacji o normatywnym charakterze; odrzucenie pozwu