Wykładnia autonomicznych źródeł prawa pracy
Wykładnia w prawie pracy Źródła prawa pracy (art. 9 k.p.) Wyjaśnienia treści postanowień układu dokonane przez strony układu (art. 241[6] k.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Do interpretacji postanowień regulaminu wynagradzania należy w pierwszej kolejności stosować metody wykładni, na jakich dokonuje się wyjaśnienia treści powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy. Zupełnie wyjątkowo - gdy zawiodą metody wykładni aktów prawnych - do interpretacji postanowień regulaminu wynagradzania można stosować posiłkowo zasady wykładni oświadczeń woli stron czynności prawnych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2009 r., II PK 232/08
Wyrok SN z dnia 2 lipca 2019 r., I PK 80/18
Standard: 59541 (pełna treść orzeczenia)
Przy dokonywaniu interpretacji tekstu (treści normatywnej) autonomicznego źródła prawa pracy (art. 9 k.p.) decydujące znaczenie mają zasady wykładni aktów normatywnych. Możliwe jest - jednak wyłącznie w drodze wyjątku i z dużą ostrożnością - odpowiednie (art. 300 k.p.) i jedynie posiłkowe stosowanie do wykładni zawartych w nim postanowień (przepisów prawa) art. 65 k.c., ale tylko w sytuacji, gdy zawodzą metody wykładni przyjęte w odniesieniu do interpretacji treści aktów normatywnych, w szczególności, jeżeli jakieś sformułowania zawarte w postanowieniach tych aktów nie dają się wyjaśnić w inny sposób, jak tylko przy zastosowaniu metod wykładni właściwych dla wykładni oświadczeń woli.
wyroku SN z dnia 12 grudnia 2013 r., I PK 135/13
Standard: 59542 (pełna treść orzeczenia)