Regulamin premiowania członków zarządu opracowany przez radę nadzorczą jako źródło prawa pracy (art. 9 k.p.)
Zasady wynagradzania członków zarządu (art. 203[1] i art. 378 k.s.h.) Podejmowanie uchwał przez radę nadzorczą; regulamin rady (art. 222 k.s.h.) Źródła prawa pracy (art. 9 k.p.) Regulamin wynagradzania (art. 77[2] k.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Regulamin premiowania rady nadzorczej stanowi jednostronny akt pracodawcy, adresowany do części zatrudnionych pracowników – członków zarządu spółki. Różnił się zatem od typowego regulaminu wynagradzania, normującego zasady premiowania wszystkich pracowników, który był wydawany przez pracodawcę w uzgodnieniu z jednym albo ze wszystkimi działającymi u pracodawcy związkami zawodowymi (por. wyrok SN z dnia 12 października 2017 r., II PK 269/16).
Wobec zakazu wynikającego z art. 241[26] § 2 k.p. możliwe jest uchwalenie przez radę nadzorczą regulaminu premiowania, który nie stanowi aktu normatywnego, ale stanowi dla rady nadzorczej wytyczne, wskazówki dotyczące zasad premiowania członków zarządu. Regulamin taki nie stanowi części lub odmiany układu zbiorowego pracy lub regulaminu wynagrodzeń. Nie stanowi też rozszerzonych warunków umowy o pracę lub formy aneksu do umowy o pracę powoda.
Regulamin premiowania tak rozumiany nie istniał w czasie sporządzania umowy o pracę, ale możliwa była również ocena przez radę nadzorczą stopnia wykonania zadań kwartalnych na podstawie podobnych lub takich samych kryteriów, nie mających formy pisemnej.
Wyrok SN z dnia 5 listopada 2020 r., II PK 13/19
Standard: 66976 (pełna treść orzeczenia)
Uchwały organów spółek nie mogą być zaliczone do źródeł prawa pracy, wymienionych w art. 9 § 1 k.p., gdyż przepis ten zawiera enumeratywny katalog pozaustawowych źródeł prawa pracy, w którym nie występują uchwały.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zaprezentowany był również pogląd przeciwny. Bowiem w wyroku z dnia 9 marca 2009 r., I PK 183/08 przyjęto, że regulamin wynagradzania ustalony przez radę spółdzielni dla członków zarządu jest źródłem prawa w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. Skład orzekający w niniejszej sprawie nie podziela tego odosobnionego zresztą poglądu.
Konieczną przesłanką zaliczenia danego aktu do pozaustawowych źródeł prawa pracy jest ustawowe upoważnienie do jego
Wyrok SN z dnia 21 lipca 2016 r., I PK 219/15
Standard: 70320 (pełna treść orzeczenia)