Art. 2. Utwór zależny
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
1. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.
2. Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego wygasły. W przypadku baz danych spełniających cechy utworu zezwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania.
3. Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie, jeżeli w ciągu pięciu lat od jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy wynagrodzenie nie podlega zwrotowi.
4. Za opracowanie nie uważa się utworu, który powstał w wyniku inspiracji cudzym utworem.
5. Na egzemplarzach opracowania należy wymienić twórcę i tytuł utworu pierwotnego.
- Twórcze opracowanie cudzego (macierzystego) utworu
- Akcesoryjny charakter praw zależnych
- Zgoda autora utworu macierzystego na korzystanie z utworu z zapożyczeniami
- "Zależność" twórczego opracowania cudzego utworu w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych
- Pojęcie plagiatu
- Odpowiedzialność z tytułu pośredniego naruszenia praw autorskich; współsprawstwo deliktowe (art. 422 k.c.)
- Utwór inspirowany, niesamoistny
- Utwór zależny a utwór inspirowany
- Tłumaczenie jako prawo zależne
- Opracowanie krytyczne dzieła
- Wystawa fotografii jako opracowanie w rozumieniu art. 2 ust. 1 Pr.Aut.
- Disc jockey jako twórca utworu zależnego