Art. 99. Ustanowienie reprezentanta dziecka
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§1. Dla dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, którego żadne z rodziców nie może reprezentować, sąd opiekuńczy ustanawia reprezentanta dziecka.
§ 2. Reprezentant dziecka jest umocowany do dokonywania wszelkich czynności łączących się ze sprawą, również w zakresie zaskarżenia i wykonania orzeczenia. Do czynności reprezentanta dziecka przepisy art. 95 § 3 i 4 oraz art. 154 stosuje się odpowiednio.
§ 3. Do reprezentanta dziecka przepisyy art. 148, art. 151, art. 152, art. 156, art. 159, art. 164, art. 165 § 2, art. 168–170 i art. 180 § 2 stosuje się odpowiednio.
- Reprezentacja dziecka w postępowaniach sądowych (art. 98 § 3 i art. 99 k.r.o)
- Wybór reprezentanta małoletniego spośród bliskich
- Wybór reprezentanta spośród wykwalifikowanych osób (art. 99[1] k.r.o.)
- Powołanie osoby fizycznej na funkcje kuratora wbrew jej woli
- Wysłuchanie małoletniego w sprawie o ustanowienie kuratora, nadzoru i zwolnienia kuratora
- Procesowe uprawnienia reprezentanta ustanowionego na podstawie art. 99 § 1 k.r.o.
- Skutki następczego pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej w zakresie reprezentowania dziecka przez kuratora
- Reprezentacja małoletniego przez kuratora w sprawie o alimenty z udziałem rodziców
- Reprezentacja dziecka w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa (art. 453[1] k.p.c.)
- Reprezentacja dziecka w spawie o rozwiązanie przysposobienia
- Reprezentacja dziecka w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku
- Reprezentacja dziecka w procesie o ustalenie bezpodstawnego wydziedziczenia
- Nieudolne lub nienależyte prowadzenie sprawy przez reprezentanta ad actum (art. 99 k.r.o.)
- Reprezentacja małoletniego dziecka w postępowaniu karnym (art. 51 § 2 k.p.k.)