Art. 81.
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe
1. Gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, bank ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji – bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku.
2. Udzielenie i potwierdzenie gwarancji bankowej następuje na piśmie pod rygorem nieważności.
- Charakterystyka umowy gwarancyjnej
- Umowa gwarancji bankowej
- Wykładnia umowy gwarancji bankowej według ogólnych reguł wykładni oświadczeń woli
- Swoboda stron w zakresie kształtowania stosunku gwarancji bankowej
- Swoboda stron w umowach gwarancyjnych; gwarancja inna niż zabezpieczejąca wierzytelność
- Samoistny i niezależny charakter długu banku-gwaranta od długu ze stosunku podstawowego oraz stosunku z umowy zlecenia udzielenia gwarancji bankowe
- Gwarancja płatna na pierwsze żądanie, bezwarunkowa, abstrakcyjna
- Gwarancja bankowa na zabezpieczenie wypłaty z akredytywy
- Forma zgłoszenia żądania zapłaty przez beneficjenta gwarancji
- Zgłoszenie w terminie prawidłowego żądania zapłaty jako warunek powstania odpowiedzialności gwaranta
- Uchylenie się przez gwaranta od żądania realizacji gwarancji w zw. z nadużyciem prawa podmiotowego przez beneficjenta
- Zmiana lub rozwiązanie stosunku gwarancji bankowej w inny sposób niż wypowiedzenie lub odstąpienie
- Regres gwaranta
- Przedawnienie roszczenia gwaranta przeciwko zleceniodawcy gwarancji o zwrot sumy gwarancyjnej i innych wydatków (art. 751 pkt 1 k.c.)