Samoistny i niezależny charakter długu banku-gwaranta od długu ze stosunku podstawowego oraz stosunku z umowy zlecenia udzielenia gwarancji bankowe

Dług banku-gwaranta ma charakter samoistny i niezależny od długu ze stosunku podstawowego oraz stosunku z umowy zlecenia na udzielenie gwarancji bankowej. Byt prawny gwarancji jest niezależny od istnienia obu tych zobowiązań, chyba że co innego wynika z samej treści gwarancji bankowej (wyrok SN z 24 lutego 2022 r., II CSKP 18/22).

Samoistność gwarancji bankowej powoduje, że o zakresie zobowiązań banku-gwaranta rozstrzyga treść udzielonej gwarancji (zob. wyrok SN z 27 marca 2013 r., I CSK 630/12). 

Wyrok SN z dnia 23 listopada 2023 r., II CSKP 1781/22

Standard: 83520 (pełna treść orzeczenia)

Pomimo istnienia funkcjonalnego i ekonomicznego związku pomiędzy zleceniem udzielenia gwarancji a samym udzieleniem gwarancji oraz pomiędzy wierzytelnością ze stosunku podstawowego i wierzytelnością z gwarancji, dług banku-gwaranta ma charakter samoistny i niezależny od długu ze stosunku podstawowego oraz stosunku z umowy zlecenia na udzielenie gwarancji bankowej (zob. wyrok SA w Warszawie z dnia 2 października 2018 r., VII AGa 980/18). Dlatego byt prawny gwarancji jest niezależny od istnienia obu tych zobowiązań, chyba że co innego wynika z samej treści gwarancji bankowej. Samoistność gwarancji bankowej powoduje, że o zakresie zobowiązań banku-gwaranta rozstrzyga treść udzielonej gwarancji (zob. wyrok SN z dnia 27 marca 2013 r., I CSK 630/12).

Z uwagi na funkcję zabezpieczenia wierzytelności, zazwyczaj gwarancja bankowa jest udzielana jako nieodwołalna, bezwarunkowa i płatna na pierwsze żądanie, chociaż nie jest wyłączona możliwość zawarcia w dokumencie gwarancji mniej rygorystycznego zobowiązania banku-gwaranta.

Wyrok SN z dnia 24 lutego 2022 r., II CSKP 18/22

Standard: 83458 (pełna treść orzeczenia)