Art. 410. Świadczenie nienależne
Kodeks cywilny
§ 1. Przepisy artykułów poprzedzających stosuje się w szczególności do świadczenia nienależnego.
§ 2. Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.
- Nienależne świadczenie jako postać bezpodstawnego wzbogacenia (art. 410 k.c.)
- Podstawy nienależnego świadczenie (art. 410 § 2 k.c.)
- Nienależne świadczenie w stosunkach dwustronnych
- Nienależne świadczenie w stosunkach złożonych, wielopodmiotowych
- Nienależne świadczenie w razie przysługiwania roszczenia odszkodowawczego
- Przesunięcia majątkowe niebędące wynikiem świadczenia
- Spełnienie świadczenia nienależnego jako samoistne źródło roszczenia zwrotnego
- Prawo właściwe dla oceny skutków nienależnego świadczenia
- Nienależne świadczenie alimentacyjne
- Nienależne świadczenie w stosunku pracy
- Nienależnie pobrane świadczenia z ubezpieczenia społecznego
- Nienależne świadczenie publicznoprawne
- Nienależne świadczenie spełnione w wykonaniu abuzywnego postanowienia umowy
- Nienależne świadczenie w razie bezpodstawnie doliczonego do ceny podatku VAT
- Refundacja leków, roszczenie refundacyjne, nienależne świadczenie
- Wymagalność roszczenia z bezpodstawnego wzbogacenia/nienależnego wzbogacenia (odsetki, przedawnienie)
- Roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia/ nienależnego wzbogacenia jako pozostające w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 118 k.c.)