Art. 218. Złośliwe lub uporczywe naruszanie prawa pracownika
Kodeks karny
§ 1. (utracił moc)
§ 1a. Kto, wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Osoba określona w § 1a, odmawiająca ponownego przyjęcia do pracy, o której przywróceniu orzekł właściwy organ,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 3. Osoba określona w § 1a, która będąc zobowiązana orzeczeniem sądu do wypłaty wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia ze stosunku pracy, obowiązku tego nie wykonuje,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
- Problem depenalizacji złośliwego lub uporczywego naruszania prawa pracownika w zw. z uchyleniem § 1 przez TK
- Strona podmiotowa przestępstwa z art. 218 § 1a k.k.
- Indywidualny charakter przestępstwa naruszenia praw pracownika
- Formalny charakter występku z art. 218 § 1a k.k.
- Pojęcie "złośliwości"
- Pojęcia "złośliwego i uporczywego" naruszania praw pracownika
- Reprezentacja pracodawcy przy czynnościach prawnych z zakresu prawa pracy (art. 3[1] k.p.)
- Pojęcie „pracownik” na gruncie prawa karnego
- Pojęcie praw pracownika wynikających ze stosunku pracy w rozumieniu ar. 218 § 1a k.k.
- Pojęcie pracownika (art. 2 i art. 22 § 2 k.p.)
- Niewydanie świadectwa pracy jako przestępstwo złośliwego naruszania praw pracowniczych (art. 218 k.k.)
- Odpowiedzialność karna płatnika składek, który nie dopełnia obowiązku ich opłacania (art. 98 ust. 1 pkt 1a u.s.u.s. i art. 218 § 1a k.k.)
- Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko prawom pracownika (art. 281 - 283 k.p.)
- Stwierdzenie popełnienia przestępstwa z art. 218 § 1a k.k. przez sąd cywilny