Art. 214. Odroczenie rozprawy. Skazanie strony na grzywnę
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Rozprawa ulega odroczeniu, jeżeli sąd stwierdzi nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.
§ 2. Sąd może skazać na grzywnę stronę, jeżeli powołała się w złej wierze na nieprawdziwe okoliczności, które skutkowały odroczeniem rozprawy.
§ 3. Jeżeli nieprawdziwe okoliczności, które skutkowały odroczeniem rozprawy, zostały powołane w złej wierze przez pełnomocnika strony, sąd może go skazać na grzywnę.
- Prawo strony do osobistego udziału w rozprawie
- Odroczenie rozprawy
- Ważne przyczyny odroczenia rozprawy (art. 214 § 1 i art. 156 k.p.c.)
- Nadużycie praw procesowych poprzez żądanie odroczenia rozprawy z powodu okoliczności usprawiedliwiającej jej niestawiennictwo
- Wniosek o odroczenie rozprawy; odroczenie z urzędu
- Doręczenie wniosku o odroczenie rozprawy
- Odroczenie rozprawy ze względu na chorobę strony
- Odroczenie rozprawy w związku z chorobą pełnomocnika
- Odroczenie z uwagi na kolizję terminu rozpraw; niemożność ustanowienia substytuta
- Odroczenie rozprawy ze względu na urlop wypoczynkowy pełnomocnika
- Odroczenie rozprawy wskutek niemożności przeprowadzenia jednego z dowodów
- Zaniechanie ustanowienia pełnomocnika w razie długotrwałej przeszkody do stawienia się na rozprawę
- Procesowe skutki naruszenia terminu zawiadomienia strony o rozprawie (art. 149 § 2; art. 214; art. 379 pkt 5 k.p.c.)
- Odroczenie w razie wezwania do wzięcia udziału w sprawie lub zawiadomienia o procesie (art. 215 k.p.c.)
- Uwzględnienie opozycji jako przyczyna odroczenia rozprawy
- Odroczenie rozprawy w postępowaniu odwoławczym (art. 214 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.)
- Odmowa odroczenia rozprawy; wyrokowanie pod usprawiedliwioną nieobecność strony i pełnomocnika (art. 379 pkt 5 k.p.c.)