Art. 185. Zawezwanie do próby ugodowej
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. O zawezwanie do próby ugodowej – bez względu na właściwość rzeczową – można zwrócić się do sądu rejonowego ogólnie właściwego dla przeciwnika, a w braku podstaw do ustalenia tej właściwości – do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania albo siedziby wzywającego.
§ 11. W wezwaniu należy zwięźle oznaczyć sprawę i przedstawić propozycje ugodowe. Do wezwania niespełniającego tych wymogów przepis art. 130 stosuje się odpowiednio.
§ 2. Postępowanie pojednawcze przeprowadza sąd w składzie jednego sędziego.
§ 3. Z posiedzenia sporządza się protokół. Jeżeli doszło do ugody, jej osnowę wciąga się do protokołu albo zamieszcza się w odrębnym dokumencie stanowiącym załącznik do protokołu i stwierdza podpisami stron. Niemożność podpisania ugody stwierdza się w protokole.
- Charakterystyka postępowania pojednawczego
- Właściwość miejscowa i rzeczowa sądu w sprawach o zawezwanie do próby ugodowej (art. 185 § 1 k.p.c.)
- Właściwość sądu do zawezwania ubezpieczyciela do próby ugodowej w sprawie o roszczenia wynikające z umów ubezpieczeń obowiązkowych
- Warunki formalne zawezwania do próby ugodowej (art. 185 § 1 k.p.c.)
- Wymóg przedstawienia w zawezwaniu do próby ugodowej propozycji ugodowych (art. 185 § 1[1] k.p.c.)
- Zażalenie na zarządzenie o zwrocie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej
- Umowa prorogacyjna obejmująca sprawy o zawezwanie do próby ugodowej
- Jurysdykcja w postępowaniu o zawezwanie do próby ugodowej
- Jurysdykcja w sprawie o zawezwanie próby ugodowej o zapłatę zachowku
- Sposoby zakończenia postępowania pojednawczego
- Nieważność postępowania pojednawczego
- Niedopuszczalność postępowania pojednawczego w razie powagi rzeczy osądzonej
- Skarga kasacyjna w postępowaniu pojednawczym