Art. 182. Prawo do odmowy składania zeznań
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Osoba najbliższa dla oskarżonego może odmówić zeznań.
§ 2. Prawo odmowy zeznań trwa mimo ustania małżeństwa lub przysposobienia.
§ 3. Prawo odmowy zeznań przysługuje także świadkowi, który w innej toczącej się sprawie jest oskarżony o współudział w przestępstwie objętym postępowaniem.
- Ratio legis prawa do odmowy składania zeznań (art. 182 k.p.k.)
- Prekluzyjny termin odmowy złożenia zeznań (art. 186 k.p.k.)
- Osoba najbliższa (art. 115 § 11 k.k)
- Niedopuszczalność oceny przez sąd przyczyn, motywów, pobudek odmowy zeznań
- Pouczenie świadka o prawie do odmowy udzielania odpowiedzi na pytanie lub złożenia zeznań (art. 16 k.p.k.)
- Odmowa zeznań z powołaniem się na tajemnicę
- Ponowne przesłuchanie świadka, którego nie pouczono o prawie do domowy zeznań.
- Prawo do odmowy zeznań w razie wielości oskarżonych
- Prawo odmowy zeznań przez konkubenta
- Prawo do odmowy zeznań byłego konkubenta
- Prawo do odmowy zeznań brata konkubiny oskarżonego
- Prawo do odmowy zeznań małoletniego świadka (art. 182 § 1 k.p.k.)
- Prawo do odmowy zeznań ubezwłasnowolnionego
- Prawo do odmowy zeznań ciotki oskarżonego
- Przesłuchanie oskarżonego w charakterze świadka w odrębnym postępowaniu (art. 182 § 3 k.p.k.)
- Bezpodstawne uchylenie się od złożenia zeznania jako „zatajenie prawdy” (art. 233 § 1 k.k.)
- Kara porządkowa za uchylanie się od złożenia zeznania (art. 287 k.p.k.)
Reklama
