Art. 39. Powództwo o opublikowanie sprostowania
Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe
1. Jeżeli redaktor naczelny odmówił opublikowania sprostowania albo sprostowanie nie ukazało się w terminie określonym w art. 32 ust. 1–3 lub ukazało się z naruszeniem art. 32 ust. 4 lub 5, zainteresowany podmiot, o którym mowa w art. 31a ust. 1 lub 2, może wytoczyć powództwo o opublikowanie sprostowania.
2. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od dnia opublikowania materiału prasowego.
- Powództwo o opublikowanie sprostowania
- Właściwość miejscowa sądu okręgowego w sprawach o sprostowanie (art. 52 ust. 1 Pr.pras)
- Osoba bezpośrednio zainteresowana; legitymacja czynna (art. 31a ust. 1 i art. 39a ust. 1 Pr.Pras.)
- Legitymacja bierna w sprawie o opublikowanie sprostowania; zmiana na stanowisku redaktora naczelnego (art. 39 Pr.Pras.)
- Wniosek zainteresowanego o sprostowanie; warunki formalne sprostowania
- Dokładne określenie żądania w sprawach o zamieszczenie sprostowania
- Termin zgłoszenia roszczenia o zamieszczenie sprostowaniart. (art. 39 ust. 2 Pr.Pras)
- Kognicja sądu rozpoznającego powództwo o opublikowanie sprostowania; prekluzja zarzutów redaktora naczelnego
- Ingerencja w tekst sprostowania a zakaz orzekania ponad żądanie (art. 32 ust. 5 Pr.Pras. iart. 321 k.p.c.)
- Rozkład ciężaru dowodu w postępowaniu o opublikowanie sprostowania
- Sprzeciw powoda ewentualnemu częściowemu uwzględnieniu powództwa
- Sprzeczność żądania opublikowania sprostowania prasowego z zasadami współżycia społecznego
- Koszty procesu, koszty publikacji, wykonanie wyroku uwzględniającego powództwo