Art. 6. Umowy konsumenckie
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) Nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I)
1. Bez uszczerbku dla art. 5 umowy przewozu i art. 7 umowy ubezpieczenia umowa zawarta przez osobę fizyczną w celu, który można uznać za niezwiązany z jej działalnością gospodarczą lub zawodową ("konsument"), z inną osobą wykonującą działalność gospodarczą lub zawodową ("przedsiębiorca") podlega prawu państwa, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu, pod warunkiem że przedsiębiorca:
a) wykonuje swoją działalność gospodarczą lub zawodową w państwie, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu; lub
b) w jakikolwiek sposób kieruje taką działalność do tego państwa lub do kilku państw z tym państwem włącznie; a umowa wchodzi w zakres tej działalności.
2. Niezależnie od ust. 1, dla umowy, która spełnia warunki wymienione w ust. 1, strony mogą dokonać wyboru prawa właściwego zgodnie z art. 3 swoboda wyboru prawa. Wybór taki nie może jednak prowadzić do pozbawienia konsumenta ochrony przyznanej mu na podstawie przepisów, których nie można wyłączyć w drodze umowy, na mocy prawa, jakie zgodnie z ust. 1 byłoby właściwe w braku wyboru.
3. Jeżeli nie są spełnione warunki określone w ust. 1 lit. a) i b), prawo właściwe dla umowy między konsumentem a przedsiębiorcą ustala się zgodnie z art. 3 swoboda wyboru prawa i art. 4 prawo właściwe w przypadku braku wyboru prawa.
4. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do:
a) umów o świadczenie usług, jeżeli usługi mają być świadczone na rzecz konsumenta wyłącznie w państwie innym niż to, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu;
b) umów przewozu innych niż umowy dotyczące imprez turystycznych w rozumieniu dyrektywy Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek;
c) umów, których przedmiotem jest prawo rzeczowe na nieruchomości lub prawo do korzystania z nieruchomości, innych niż umowy, których przedmiotem jest prawo do korzystania z nieruchomości w oznaczonym czasie w rozumieniu dyrektywy 94/47/WE;
d) praw i obowiązków stanowiących instrument finansowy oraz do praw i obowiązków stanowiących warunki rządzące emisją oraz ofertą publiczną, publiczną ofertą przejęcia zbywalnych papierów wartościowych, jak również subskrypcją i umorzeniem jednostek uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania, o ile działania takie nie stanowią świadczenia usług finansowych;
e) umów zawartych w ramach systemu objętego zakresem zastosowania art. 4 prawo właściwe w przypadku braku wyboru prawa ust. 1 lit. h).
- Pojęcie „działalności zawodowej lub gospodarczej w rozumieniu art. 6 ust. 1 Rzym I
- Prawo właściwe dla umów z udziałem konsumentów (art. 6 ust. 1 Rzym I)
- Wybór prawa właściwego dla umowy konsumenckiej (art. 6 ust. 2 Rzym I)
- Warunki wyboru prawa właściwego; wybór wyraźny i pewny, rzeczywisty
- Niedopuszczalność odstąpienia od norm kolizyjnych przewidzianych w rozporządzeniu Rzym I w celu ustalenia prawa właściwego dla umowy konsumenckiej ze względu na to, że inne prawo byłoby korzystniejsze dla konsumenta
- Prawo przedsiębiorcy do powoływania się na prawo właściwe określone w art. 6 ust. 1 wobec braku ważnego wyboru prawa właściwego
- Wyłączenie umów o świadczenie usług, jeżeli usługi mają być świadczone na rzecz konsumenta wyłącznie w państwie innym niż to, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu ( art. 6 ust. 4 lit. a Rzym I)
- Wyłączenie umów, których przedmiotem jest prawo rzeczowe na nieruchomości lub prawo do korzystania z nieruchomości (art. 6 ust. 4 lit. c Rzym I)
- Abuzywna klauzula wyboru prawa właściwego, która nie była indywidualnie negocjowana i która wprowadza konsumenta w błąd co do prawa właściwego