Art. 415. Orzeczenie nawiązki, naprawienia szkody lub zadośćuczynienia
Kodeks postępowania karnego
§ 1. W razie skazania oskarżonego lub warunkowego umorzenia postępowania w wypadkach wskazanych w ustawie sąd orzeka nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, obowiązek naprawienia, w całości lub w części, szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono.
§ 2. Jeżeli orzeczony obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązka orzeczona na rzecz pokrzywdzonego nie pokrywają całej szkody lub nie stanowią pełnego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, pokrzywdzony może dochodzić dodatkowych roszczeń w postępowaniu cywilnym.
- Zakaz kumulowania tytułów egzekucyjnych wynikających z różnych orzeczeń (art. 415 § 1 zd. 2 k.p.k.)
- Pojęcie "roszczenie" w rozumieniu art. 415 § 1 k.p.k.
- Tożsamość podmiotowa i przedmiotowa roszczenia
- Zobowiązanie w trybie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. do naprawienia szkody orzeczonego w innym postępowaniu (art. 415 § 1 zd. 2 k.p.k.).
- Obowiązek naprawienia szkody (art. 46 k.k.) w razie możliwości wyegzekwowania roszczenia z majątku oskarżonych członków zarządu spółki z o.o. na podstawie art. 299 § 1 k.s.h.
- Klauzula antykumulacyjna – należności publicznoprawne (składki na ubezpieczenie, podatki)
- Powaga rzeczy osądzonej odszkodowania (obowiązku naprawienia szkody) przyznanego w procesie karnym (art. 46 § 1 k.k.)
- Powaga rzeczy osądzonej zadośćuczynienia zasądzonego w procesie karnym (art. 46 § 1 k.k.)