Art. 252. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego

Kodeks postępowania karnego

§ 1. Na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego przysługuje zażalenie na zasadach ogólnych, chyba że ustawa stanowi inaczej.

§ 2. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie.

§ 3. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego sąd rozpoznaje niezwłocznie, z tym że zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania nie później niż przed upływem 7 dni od przekazania sądowi zażalenia wraz z niezbędnymi aktami.

Komentarze orzeczniczeKomentarze autorskie

Anna DrozdAdwokat, dr nauk prawnych, założycielka Wydawnictwa Prawo Anny, Jacek SzymańskiAdwokat: Zażalenie na zastosowanie i przedłużenie tymczasowego aresztowania

Komentarz pochodzi z pracy autorów: Tymczasowe aresztowanie, Wydawnictwo Prawo Anny, Wrocław 2020 r.

 

Postanowienie dotyczące tymczasowego aresztowania (zastosowanie, przedłużenie, uchylenie, zmiana na inny środek) może zostać poddane kontroli sądu.

Postanowienie o zastosowaniu jak i przedłużeniu tymczasowego aresztowania podlega zaskarżeniu, w terminie siedmiu dni od ogłoszenia (gdy tymczasowo aresztowany jest obecny na posiedzeniu) bądź w terminie siedmiu dni od otrzymania postanowienia.

Na postanowienie prokuratora w przedmiocie tymczasowego aresztowania i innych środków zapobiegawczych zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie.

Sądem właściwym do rozpoznania zażalenia jest sąd wyższego rzędu; w przypadku, gdy postanowienie wydał sąd rejonowy – sąd okręgowy, od decyzji sądu okręgowego zażalenie przysługuje do sądu apelacyjnego.

Od decyzji sądu apelacyjnego – wydanej w trybie art. 263 § 4 k.p.k. (przedłużenie ponad okres roku) zażalenie przysługuje do sądu apelacyjnego (orzekającego w składzie trzech sędziów).

Każdą decyzję pozytywną dla tymczasowo aresztowanego, np. postanowienie o nieuwzględnieniu wniosku prokuratora o przedłużenie tymczasowego aresztowania czy też o uchyleniu tymczasowego aresztowania, ma prawo zaskarżyć prokurator i zawnioskować o wstrzymanie wykonania postanowienia do czasu uprawomocnienia się orzeczenia o uchyleniu lub zmianie tymczasowego aresztowania (lub zastosowania aresztu warunkowego).

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego sąd rozpoznaje niezwłocznie, z tym że zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania nie później niż przed upływem siedmiu dni od przekazania sądowi zażalenia wraz z niezbędnymi aktami. Termin siedmiu dni ma charakter instrukcyjny i jego przekroczenie nie powoduje bezskuteczności zażalenia.

Możliwa jest sytuacja, że sąd odwoławczy – rozpoznający zażalenie wniesione przez prokuratora – zmieni decyzję sądu I instancji i zastosuje tymczasowe aresztowanie. Takie postanowienie podlega zaskarżeniu do innego równorzędnego składu.

Zgodnie z przepisami obecność tymczasowo aresztowanego nie jest obowiązkowa na posiedzeniach zażaleniowych (art. 464 § 1 k.p.k.), ale jak najbardziej należy składać wniosek o doprowadzenie do sądu, aby móc osobiście przedstawić sądowi swoją argumentację (na podstawie art.

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.