Upływ terminu tymczasowego aresztowania a rozpoznanie zażalenia na postanowienie

Upływ terminu tymczasowego aresztowania określonego w postanowieniu sądu, nie stanowi podstawy do pozostawienia bez rozpoznania zażalenia złożonego na to postanowienie, jeżeli podstawą dalszego pozbawienia wolności podejrzanego (oskarżonego) jest już inna decyzja procesowa. W takim wypadku przedmiotem kontroli odwoławczej jest zasadność i legalność zastosowanego (przedłużonego) tymczasowego aresztowania. W razie stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności tymczasowego aresztowania, sąd odwoławczy winien uchylić lub zmienić ten środek zapobiegawczy na podstawie art. 253 § 1 k.p.k.

Uchwała SN z dnia 27 lutego 2007 r., I KZP 37/06

Standard: 14205 (pełna treść orzeczenia)

Upływ terminu tymczasowego aresztowania, określonego w postanowieniu sądu, nie dezaktualizuje potrzeby kontroli odwoławczej tego postanowienia, co dotyczy także sytuacji, w której podstawą dalszego pozbawienia wolności podejrzanego (oskarżonego), jest już inna decyzja procesowa.

W wypadku, gdy sąd odwoławczy, orzekający w omawianym tu układzie procesowym, stwierdzi zasadność zażalenia, nie może - rzecz jasna - zmienić zaskarżonego postanowienia ani też postanowienia tego uchylić. Rozstrzygnięcia takie nie miałyby bowiem żadnego praktycznego znaczenia. Dlatego też w wypadku stwierdzenia przez sąd odwoławczy, iż zastosowane (przedłużone) tymczasowe aresztowanie było bezzasadne lub nielegalne, sąd powinien to w postanowieniu stwierdzić, podobnie jak czyni to sąd rozpoznający zażalenie na zatrzymanie w trybie art. 246 k.p.k. w sytuacji, gdy osoba zatrzymana przed rozpoznaniem zażalenia odzyskała wolność.

Postanowienie SN z dnia 1 czerwca 2000 r., II KZ 59/00

Standard: 34711 (pełna treść orzeczenia)