Art. 183d. Odszkodowanie za naruszenie zasady równego traktowania
Kodeks pracy
Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.
- Nakaz wykładni art. 18[3d] zgodnie z europejskim prawem pracy; odszkodowanie skuteczne, proporcjonalne i odstraszające
- Uprawnieni i zobowiązani do odszkodowania, o którym mowa w art. 18[3d] k.p.
- Odszkodowanie z tytułu naruszenia przez pracodawcę zasady równego traktowania
- Zadośćuczynienie z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu
- Niedopuszczalność zasądzenia odszkodowania za szkodę mogącą wystąpić w przyszłości
- Skuteczność, proporcjonalność i dolegliwość sankcji w świetle art. 17 Dyrektywy 2000/78
- Ciężar dowodu nierównego traktowania (art. 18[3b] k.p.)
- Powództwo o ustalenie nierównego traktowania, dyskryminacji
- Odpowiedzialność pracodawcy za nierówne traktowanie w zatrudnieniu oraz z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy
- Odpowiedzialność pracodawcy za nierówne traktowanie pracowników z innych przyczyn niż dyskryminujące (art. 471 k.c. w zw. z art. 300 k.p.)
- Ochrona przed naruszeniem zasady równego traktowania inna niż odszkodowanie z art. 18[3d] k.p.
- Zależność powództwa odszkodowawczego z art. 18[3d] k.p. od wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy
- Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu jako podstawa wypowiedzenia umowy w trybie art. 55 §1[1] k.p.