Art. 177. zawieszenia fakultatywne

Kodeks postępowania cywilnego

§ 1. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu:

⇓ 1) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego;

⇓ 2) jeżeli osoba trzecia wystąpiła przeciwko obu stronom z interwencją główną;

⇓ 3) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od uprzedniej decyzji organu administracji publicznej;

⇓ 3¹) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym albo Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

⇓ 4) jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej;

⇓ 5) w razie niestawiennictwa obu stron na rozprawie, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, oraz w razie niestawiennictwa powoda, gdy powód nie żądał rozpoznania sprawy w jego nieobecności, a pozwany nie zgłosił wniosku o rozpoznanie sprawy;

⇓ 6) jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu powoda albo niewskazania przez powoda w wyznaczonym terminie adresu pozwanego lub danych pozwalających sądowi na ustalenie numerów, o których mowa w art. 208¹, lub niewykonania przez powoda innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu.

§ 2. Jeżeli postępowanie karne, dyscyplinarne lub administracyjne nie jest jeszcze rozpoczęte, a jego rozpoczęcie zależy od wniosku strony, sąd wyznaczy termin do wszczęcia postępowania, w innych wypadkach może zwrócić się do właściwego organu.

Komentarze orzeczniczeAnalizy

Jacek Ignaczewski: Numer PESEL jako brak formalny pozwu

Jacek Ignaczewskisędzia Sądu Rejonowego w Olsztynie, twórca StandardówPrawa.pl., autor wielu publikacji z zakresu prawa rodzinnego i cywilnego.: Numer PESEL jako brak formalny pozwu

Skutki braku numeru PESEL w pismie inicjującym postępowanie sądowe są odmienne w zależności od strony postępowania.

W świetle art. 208[1] k.p.c. nie może być wątpliwości, że na powodzie nie ciąży obowiązek wskazania numeru PESEL pozwanego, to sąd z urzędu ustala ten numer. Jego brak w piśmie procesowym inicjującym postępowanie sądowe z zasady nie jest brakiem formalnym. W świetle art. 126 § 2 pkt 2 k.p.c. warunkiem formalnym pozwu jest numer PESEL powoda (wierzyciela).

Od powyższej zasady istnieją wyjątki na rzecz braku formalnego pisma inicjującego postępowanie w sprawach z wieczystoksięgowych (art. 626[2] § 1 k.p.c. i postanowienie SO w Szczecinie z dnia 26 lipca 2013 r., II Cz 538/13) oraz nakazowych (por. art. 505[32] § 2 pkt 1 k.p.c. i postanowienie SA w Poznaniu z dnia 18 czerwca 2014 r., I ACz 934/14).

Warunkiem spełnienia przez sąd nałożonego obowiązku jest podanie w piśmie procesowym niezbędnych danych identyfikujących pozwanego lub uczestnika postepowania, w takim zakresie, aby w bazie PESEL SAD możliwym było ustalenie numeru indentyfikacyjnego (najczęściej wystarcza imię i nazwisko oraz adres zamieszkania).

W przypadku niewskazania w piśmie danych pozwalających sądowi na ustalenie z urzędu numeru PESEL, przepis art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. przewiduje wezwanie powoda o niezbędne dane pod rygorem zawieszenia postępowania, ale pod warunkiem że sprawie nie można nadać biegu.

Nie bez powodu w art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zestawiono adres pozwanego z danymi pozwalającymi sądowi na ustalenie numeru PESEL, gdyż - jak wskazano już wyżej - dane personalne i adresowe pozwanego pozwalają na ustalenie z urzędu numeru PESEL w bazie PESEL SAD. W takiej sytuacji zobowiązanie powoda do przedłożenia dodatkowych danych, które pozwalałyby na uzyskanie numeru PESEL pozwanego nie jest właściwe, gdyż de facto przerzuca obowiązek ustalenia numeru z sądu na powoda, co jest sprzeczne z art. 208[1] k.p.c. (por. postanowienie SO w

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Reklama