Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c.

Przesłanka zawieszenia postępowania cywilnego wskazana w art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c. ma charakter fakultatywny. Fakultatywność zawieszenia postępowania polega na tym, że sąd każdorazowo dokonuje oceny zasadności zawieszenia, kierując się względami celowości. O zależności można mówić zaś wówczas, gdy treść decyzji administracyjnej będzie stanowić konieczny element podstawy rozstrzygnięcia merytorycznego lub formalnego danej sprawy cywilnej (postanowienie SN z 30 listopada 2000 r., I CKN 309/00).

Ustawodawca w art. 177 § 1 pkt 3 wyraźnie jednak podkreśla, że sąd może zawiesić postępowanie, więc nawet jeżeli rozstrzygnięcie rozpoznawanej sprawy zależy od rozstrzygnięcia, jakie może zapaść w innej sprawie, to sąd powinien ocenić, czy należy zawiesić postępowanie, nie jest zaś do zawieszenia postępowania zobowiązany (wyrok SN z 17 maja 2017 r., V CSK 494/16).

Sąd Najwyższy zauważa ponadto, iż pojęcie prejudycjalności decyzji administracyjnej nie obejmuje jakiegokolwiek wpływu decyzji administracyjnej, która ma być wydana na przedmiot procesu cywilnego, lecz ogranicza się do niemożności rozstrzygnięcia sprawy cywilnej bez danej decyzji administracyjnej.

Postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2023 r., II CSKP 121/23

Standard: 79688 (pełna treść orzeczenia)

Sąd ubezpieczeń społecznych zawiesza postępowanie z odwołania od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do świadczenia, gdy przed instytucją właściwą innego państwa członkowskiego toczy się postępowanie w przedmiocie korekty wydanego wcześniej i uwzględnionego przez organ rentowy dokumentu (np. formularz E 205) potwierdzającego okresy ubezpieczenia w tym państwie (art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c. w związku z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, Dz.Urz.UE.L 284 2009, s. 1 oraz art. 4 ust. 3 TUE).

Wyrok SN z dnia 18 grudnia 2018 r., II UK 393/17

Standard: 63615 (pełna treść orzeczenia)