Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 5 k.p.c.

Kwestia dopuszczalności zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 5 k.p.c., czyli w związku z niestawiennictwem powoda na rozprawie, gdy powód nie żądał rozpoznania sprawy w jego nieobecności, a pozwany nie zgłosił wniosku o rozpoznanie sprawy, wiąże się z prawidłowym zawiadomieniem strony o terminie posiedzenia sądu, zgodnie z art. 133 k.p.c. Przepis ten przewiduje, że w sytuacji gdy ustanowiono pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, doręczenia należy dokonać tym osobom (art. 133 § 3 k.p.c.). Jednakże Skarbowi Państwa doręczenia dokonuje się zawsze w sposób określony w art. 133 § 2 k.p.c. 

Według art. 133 § 3 zdanie pierwsze k.p.c. w razie ustanowienia pełnomocnika procesowego lub osoby upoważnionej do odbioru pism sądowych doręczenia należy dokonywać tym osobom i tylko tym osobom, z pominięciem samej strony. Przepis ten przesądza zatem, że adresatem doręczenia jest – w wypadku jego ustanowienia – pełnomocnik procesowy lub osoba upoważniona do odbioru pism, a nie strona lub inny podmiot reprezentowany przez pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism.

Doręczenie zawiadomienia o rozprawie wyłącznie pełnomocnikowi procesowemu strony powodowej jest prawidłowe i skuteczne a jego niestawiennictwo na rozprawie bez usprawiedliwienia oraz bez wniosku o rozpoznanie sprawy pod jego nieobecność uzasadnia zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 5 k.p.c. Zawiadomienie o terminie rozprawy samej strony nie jest konieczne ani wymagane przepisami prawa.

Postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2018 r., I PK 18/17

Standard: 62253 (pełna treść orzeczenia)

Stawiennictwo powoda choćby na jednym posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę wyłącza zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 5 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 13 września 1988 r., IV CZ 125/88

Standard: 15560