Art. 330. Subsydiarny akt oskarżenia
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia, sąd wskazuje powody uchylenia, a w miarę potrzeby także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić. Wskazania te są dla organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze wiążące.
§ 2. Jeżeli organ prowadzący postępowanie nadal nie znajduje podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania lub odmowie jego wszczęcia. Postanowienie to podlega zaskarżeniu tylko do prokuratora nadrzędnego. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego postanowienia pokrzywdzony, który co najmniej dwukrotnie wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1 lub 1a, w tym zaskarżył postanowienie utrzymane w mocy przez prokuratora nadrzędnego, może wnieść akt oskarżenia określony w art. 55 § 1.
§ 2a. W razie utrzymania w mocy postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia, prokurator nadrzędny przesyła pokrzywdzonemu, który spełnia warunki określone w § 2 zdanie trzecie, zawiadomienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia wraz z pouczeniem o treści art. 55 § 1 oraz odpis postanowienia o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia. Innego skarżącego powiadamia się o utrzymaniu w mocy postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia.
§ 3. W razie wniesienia przez pokrzywdzonego aktu oskarżenia prezes sądu przesyła jego odpis prokuratorowi, wzywając go do nadesłania w terminie 14 dni akt postępowania przygotowawczego.
§ 4. Jeżeli akt oskarżenia, którego odpis został przesłany prokuratorowi na podstawie § 3, nie został wniesiony
przez pokrzywdzonego, prokurator odmawia przesłania akt postępowania przygotowawczego, zawiadamiając o tym prezesa sądu. Podmiotowi, który wniósł akt oskarżenia, przysługuje zażalenie na zarządzenie prokuratora o odmowie przesłania akt postępowania przygotowawczego; właściwy do rozpoznania zażalenia jest prokurator nadrzędny.
Poprzednie wersje
§ 2. w brzmieniu do 30 września 2023 r. Jeżeli organ prowadzący postępowanie nadal nie znajduje podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, wydaje ponownie postanowienie o umorzeniu postępowania lub odmowie jego wszczęcia. Postanowienie to podlega zaskarżeniu tylko do prokuratora nadrzędnego. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego postanowienia pokrzywdzony, który dwukrotnie wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1 i 1a, może wnieść akt oskarżenia określony w art. 55 § 1 – o czym należy go pouczyć.
- Subsydiarny akt oskarżenia – charakterystyka, ratio legis, przesłanki, uprawnieni
- Subsydiarny akt oskarżenia a prawo do sądu
- Braki formalne subsydiarnego aktu oskarżenia
- Subsydiarny akt oskarżenia – ten sam czyn, granice oskarżenia, czyn ciagły
- Termin miesiąca na wniesienie akt oskarżenia do sądu (art. 55 § 1 k.p.k.)
- Ponowne postanowienie o umorzeniu postępowania lub odmowie jego wszczęcia (art. 306 i w art. 330 § 1 i 2 k.p.k.)
- Uchylenie pierwszego z postanowień o umorzeniu w trybie tzw. samokontroli przez prokuratora
- Przymus adwokacko - radcowski (art. 55 § 2 k.p.k.)
- Wydłużenie terminu przedawnienia wniesieniem subsydiarnego aktu oskarżenia (art. 55 § 1 k.p.k. i art. 102 k.k.)
- Wstąpienie prokuratora jako oskarżyciela publicznego (art. 55 § 4 k.p.k.)
- Wstąpienie w prawa oskarżyciela subsydiarnego (art. 61 k.p.k.)
- Postępowanie zażaleniowe prowadzone w trybie art. 330 § 1 k.p.k.