Braki formalne subsydiarnego aktu oskarżenia

Subsydiarny akt oskarżenia w zakresie, w jakim nie spełnia określonego w art. 55 § 2 in princ. k.p.k. wymogu w postaci obowiązku sporządzenia i podpisania tego pisma procesowego przez adwokata lub radcę prawnego, jest obarczony brakiem formalnym, który podlega uzupełnieniu w trybie art. 120 § 1 k.p.k.

Subsydiarny akt oskarżenia, wniesiony z zachowaniem terminu określonego w art. 55 § 1 k.p.k. wraz z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, wywołuje skutki procesowe od chwili jego wniesienia, także w wypadku wyznaczenia pełnomocnika oraz uzupełnienia braku formalnego aktu oskarżenia po upływie tego terminu, lecz w terminie 7 dni od doręczenia pełnomocnikowi zarządzenia wzywającego do usunięcia tego braku.

Wyrok SN z dnia 15 maja 2014 r., IV KK 2/14

Standard: 41876 (pełna treść orzeczenia)

W wypadku gdy pismo wniesione zostało przez obrońcę albo pełnomocnika, a brak polega na nieuiszczeniu należytej opłaty, wezwaniu na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. podlega strona (uczestnik postępowania, w którego imieniu pismo wniesiono), ponieważ od niej to pismo procesowe pochodzi. O takim wezwaniu należy tylko dodatkowo, zgodnie z art. 140 k.p.k., powiadomić obrońcę albo pełnomocnika, który wniósł pismo.

Subsydiarny akt oskarżenia, choć jest objęty przymusem adwokacko – radcowskim, pochodzi od pokrzywdzonego (art. 55 § 2 k.p.k.). Wobec tego, wezwaniu na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. do usunięcia braku polegającego na niezłożeniu opłaty od subsydiarnego aktu oskarżenia, podlega oskarżyciel posiłkowy subsydiarny a nie jego pełnomocnik.

Postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 2013 r., II KK 266/12

Standard: 17112 (pełna treść orzeczenia)