Art. 73. Uznanie i potwierdzenie ojcostwa
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Uznanie ojcostwa następuje, gdy mężczyzna, od którego dziecko pochodzi, oświadczy przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, że jest ojcem dziecka, a matka dziecka potwierdzi jednocześnie albo w ciągu trzech miesięcy od dnia oświadczenia mężczyzny, że ojcem dziecka jest ten mężczyzna.
§ 2. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia osobom zamierzającym złożyć oświadczenia konieczne do uznania ojcostwa przepisy regulujące obowiązki i prawa wynikające z uznania, przepisy o nazwisku dziecka oraz różnicę pomiędzy uznaniem ojcostwa a przysposobieniem dziecka.
§ 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia przyjęcia oświadczeń koniecznych do uznania ojcostwa, jeżeli uznanie jest niedopuszczalne albo gdy powziął wątpliwość co do pochodzenia dziecka.
§ 4. Uznanie ojcostwa może nastąpić także przed sądem opiekuńczym, a za granicą również przed polskim konsulem lub osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula, jeżeli uznanie dotyczy dziecka, którego oboje rodzice albo jedno z nich są obywatelami polskimi. Przepisy § 1–3 stosuje się odpowiednio.
- Charakter oświadczenia o uznaniu ojcostwa (art. 73 k.r.o)
- Uznanie ojcostwa przez osobą nie będącą ojcem biologicznym (art. 73 k.r.o.)
- Uznanie dziecka przez mężczyznę niebędącego biologicznym ojcem w celu obejścia przepisów o przysposobieniu
- Uznanie ojcostwa przed kierownikiem USC (art. 73 k.r.o.)
- Uznanie ojcostwa za granicą przez polskich obywateli
- Forma uznania ojcostwa i skutki naruszenia przepisów o formie uznania ojcostwa
- Prawo właściwe dla formy uznania ojcostwa
- Powództwo o ustalenie nieistnienia uznania dziecka; bezwzględna nieważność uznania ojcostwa (art. 189 k.p.c.)