Art. 5561. Wada rzeczy

Kodeks cywilny

§ 1. Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

§ 2. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.

§ 3. Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Czy błędna instrukcja to wada fizyczna rzeczy

Art. 556[1] § 3 k.c. wprowadza zasadę, zgodnie z którą odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi obejmuje również wadliwość rzeczy wynikającą z nieprawidłowego montażu lub uruchomienia, dokonanego przez sprzedawcę, jego przedstawiciela lub przez kupującego działającego zgodnie z instrukcją. Uznaje się, że taka sytuacja stanowi przejaw wady fizycznej rzeczy – mimo że sama rzecz może być materialnie sprawna, to jej funkcjonalność zostaje zakłócona przez wadliwe informacje towarzyszące.

Charakter wady wynikającej z błędnej instrukcji

Błędna, nieczytelna, niepełna lub wprowadzająca w błąd instrukcja użytkowania, montażu lub uruchomienia jest kwalifikowana jako wada fizyczna, ponieważ prowadzi do:
– ograniczenia możliwości korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem,
– zwiększonego ryzyka uszkodzenia rzeczy,
– naruszenia bezpieczeństwa użytkownika lub otoczenia,
– utraty istotnych funkcji deklarowanych przez sprzedawcę lub producenta.

Nie chodzi więc o samą formę dokumentu, lecz o jego wpływ na funkcjonalność rzeczy. Wadliwość instrukcji, nawet gdy dotyczy aspektu eksploatacyjnego, stanowi niezgodność rzeczy z umową w rozumieniu art. 556[1] § 1 pkt 1 i 4 k.c.

Przykłady praktyczne:
– brak informacji o kolejności składania mebli, co prowadzi do ich uszkodzenia podczas montażu,
– błędnie oznaczone schematy przewodów w urządzeniu elektrycznym, skutkujące spięciem,
– instrukcja napisana wyłącznie w języku obcym, niezrozumiała dla przeciętnego nabywcy,
– brak ostrzeżeń dotyczących minimalnych odległości urządzenia od źródeł ciepła lub wilgoci.

Zakres odpowiedzialności sprzedawcy

Sprzedawca ponosi odpowiedzialność za dostarczenie kompletnej rzeczy – co obejmuje również wszelkie niezbędne informacje i dokumenty, umożliwiające jej prawidłowe i bezpieczne użycie. Dotyczy to nie tylko fizycznej instrukcji (np. papierowej), ale także instrukcji cyfrowej (do pobrania ze strony, kod QR), jeżeli taki sposób przewidziano przy sprzedaży.

Odpowiedzialność obejmuje:
– brak instrukcji mimo obowiązku jej dostarczenia,
– dostarczenie instrukcji błędnej lub nieaktualnej,
– instrukcję sprzeczną z rzeczywistym sposobem działania produktu,
– niewystarczające informacje o zasadach bezpieczeństwa.

Skutki wadliwej instrukcji

Błędna instrukcja może prowadzić do:
– powstania szkody po stronie nabywcy (np.

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.