Art. 5561. Wada rzeczy

Kodeks cywilny

§ 1. Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

§ 2. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.

§ 3. Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Rękojmia przy sprzedaży internetowej (art. 556[1] k.c. w kontekście sprzedaży na odległość)

  1. Wprowadzenie

Sprzedaż internetowa – jako typowa forma zawierania umów na odległość – wiąże się z odmiennym modelem informacyjnym, brakiem fizycznego kontaktu z rzeczą oraz szczególnymi oczekiwaniami co do zgodności towaru z opisem. Art. 556[1] k.c. znajduje do niej pełne zastosowanie, ale jego wykładnia i stosowanie w tym kontekście napotyka na odrębne trudności praktyczne i interpretacyjne.

  1. Specyfika sprzedaży internetowej

Umowy sprzedaży zawierane przez internet są kwalifikowane jako umowy na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta. W tym reżimie obowiązki informacyjne, dokumentacyjne i dowodowe spoczywają głównie na sprzedawcy. Przedmiotem sprzedaży są rzeczy często wybierane na podstawie zdjęć, opisów i ocen – co zwiększa ryzyko niezgodności towaru z umową, szczególnie w aspekcie estetycznym, funkcjonalnym i wymiarowym.

  1. Zakres zastosowania art. 556[1] k.c.

W przypadku sprzedaży na odległość przesłanki z art. 556[1] k.c. powinny być stosowane z uwzględnieniem specyfiki kanału sprzedaży. Szczególne znaczenie zyskują przesłanki:

  • braku właściwości wynikających z opisu (pkt 1 i 2),

  • brak przydatności do celu wskazanego (pkt 3),

  • stan niezupełny (pkt 4),

  • oraz publiczne zapewnienia (np. bannery, opisy SEO) – § 2.

  1. Problemy praktyczne i orzecznicze

4.1. Różnica między opisem a rzeczywistością: często przyczyną reklamacji jest niezgodność koloru, faktury, rozmiaru lub funkcjonalności rzeczy z opisem. Przyjmuje się, że nawet nieznaczna różnica (np. odcień koloru) może stanowić wadę, jeśli miała istotne znaczenie dla decyzji nabywczej.

4.2. Odpowiedzialność za zdjęcia i opisy: jeśli sprzedawca posługuje się zdjęciami producenta, ponosi odpowiedzialność z tytułu rękojmi, nawet gdy opis przygotował inny podmiot. Wynika to z § 2, który rozszerza odpowiedzialność na zapewnienia publiczne.

4.3. Brak pełnego wyposażenia: częste są przypadki braku kabli, ładowarek, kart gwarancyjnych – uznawane za niezupełność rzeczy (pkt 4).

4.4. Nieczytelna lub cyfrowa instrukcja: np. instrukcja dostępna wyłącznie online lub niepełna wersja PDF – może skutkować wadą w rozumieniu § 3.

  1. Postępowanie reklamacyjne i roszczenia

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.