Art. 5561. Wada rzeczy

Kodeks cywilny

§ 1. Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

§ 2. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.

§ 3. Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjnyAnalizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Rękojmia za wady nieruchomości

Rękojmia za wady nieruchomości

Rękojmia za wady nieruchomości rządzi się szczególnymi zasadami wynikającymi z charakteru rzeczy sprzedanej oraz trudności w wykryciu niektórych wad przed zawarciem umowy. Art. 556[1] k.c. ma zastosowanie zarówno do lokali mieszkalnych, jak i budynków lub gruntów – przy czym zakres odpowiedzialności sprzedawcy zależy od rodzaju wady, jej ukrycia oraz formy sprzedaży (deweloperska, wtórny rynek, umowa przedwstępna, przetarg publiczny).

Do najczęstszych wad nieruchomości należą: – wady konstrukcyjne (pękające ściany, nieszczelności, zawilgocenia); – nieprawidłowe wykonanie instalacji lub brak dokumentacji odbioru; – wady prawne mające wpływ na możliwość korzystania z nieruchomości (np. nieujawnione służebności lub ograniczenia w MPZP); – rozbieżność między deklarowaną a rzeczywistą powierzchnią użytkową.

W przypadku sprzedaży nieruchomości szczególnego znaczenia nabierają: – oświadczenia sprzedawcy zawarte w umowie lub prospekcie informacyjnym (w przypadku dewelopera); – dokumentacja techniczna i projektowa; – fakt dokonania odbioru technicznego oraz podpisania protokołu bez zastrzeżeń.

Kupujący może dochodzić typowych roszczeń z rękojmi: – żądania usunięcia wady (np. naprawy dachu, usunięcia wilgoci, wymiany stolarki okiennej); – obniżenia ceny – często stosowanego w razie różnicy w metrażu lub jakości materiałów; – odstąpienia od umowy – wyjątkowo, zazwyczaj przy rażących wadach uniemożliwiających użytkowanie; – zwrotu kosztów ekspertyz budowlanych i kosztów napraw.

W przypadku rynku wtórnego istotne jest, czy sprzedawca był osobą profesjonalną oraz czy ujawnił istotne informacje – przemilczenie znanych wad może zostać uznane za działanie w złej wierze. W odniesieniu do rynku pierwotnego sprzedawca (najczęściej deweloper) odpowiada szerzej, także za publiczne zapewnienia zawarte w materiałach reklamowych i standardzie wykończenia.

Rekomendowane jest, aby kupujący każdorazowo dokonywał przeglądu technicznego przed podpisaniem protokołu odbioru oraz domagał się wydania pełnej dokumentacji powykonawczej i eksploatacyjnej. W praktyce orzeczniczej sądy coraz częściej uwzględniają tzw. wady ukryte ujawnione po czasie, zwłaszcza jeśli były one trudne do wykrycia dla laika bez udziału eksperta budowlanego. – Publiczne zapewnienia a reklama – Rękojmia przy sprzedaży internetowej

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.